* دانشگاه شیراز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
پژوهش حاضر با هدف بررسي خصوصيات روان سنجي پرسشنامه روابط مياني دلبستگي (KCAQ) براي کودکان انجام گرفته است. مطالعه انجام شده، بررسي توصيفي-پيمايشي از نوع ابزارسازي و اعتبارسنجي بود. نمونه پژوهش شامل 400 نفر از کودکان مقطع ابتدايي بود که به شيوه نمونه گيري خوشه اي تصادفي چندمرحله اي انتخاب شدند. پرسشنامه هاي پژوهش شامل پرسشنامه روابط مياني دلبستگي(KCAQ) (هالپرن و کاپنبرنگ،2006)، پرسشنامه سبک هاي هيجاني مادرانه(MESQ) (لاگاسه سگوين و کاپلان،2005) و پرسشنامه توانايي ها و مشکلات (SDQ) (گودمن،1997) بود. جهت تحليل داده ها از نرم افزارهاي (SPSS) و (AMOS) نسخه 16 استفاده گرديد.نتايج آزمون تحليل عاملي نشان داد که آزمون (KMO) برابر با 73.0 و در سطح مطلوب بوده و آزمون کرويت بارتلت از نظر آماري معني دار بود. نتايج تحليل عاملي با چرخش واريماکس وجود چهار عامل در گويه ها را تاييد نمود که 72/48% از واريانس کل مقياس را تبيين کرد. ضرايب همساني دروني مقياس (KCAQ) در حد بالايي به دست آمد. محاسبه ضريب آزمون-بازآزمون به فاصله يک ماه مطلوب و بالا بود(001.0>P). تحليل عامل تاييدي، نتايج حاصل از تحليل عامل به روش چرخش واريماکس را تاييد کرد و مدل به دست آمده با داده هاي پژوهش برازش داشت. همچنين همبستگي معني دار نمرات پرسشنامه (KCAQ) با نمرات پرسشنامه هاي (MESQ) و (SDQ) روايي همگرا، واگرا و همزمان مقياس را تاييد کرد. يافته هاي پژوهش بيانگر اين است که نسخه فارسي مقياس (KCAQ) در زمينه سنجش دلبستگي کودکان در دروه سني مياني کودکي از خصوصيات روان سنجي قابل قبولي برخوردار است.
کلید واژه: موضوعات مرتبط: ارجاعات: مقالات نشریه ای مرتبط: مقالات همایشی مرتبط:
چکیده انگلیسی
بازدید یکساله 0
