جنگ سگ و گرگ واقعی

گرگها هم مانند جغدها از جمله موجوداتی هستند که تصویر ذهنی ما انسان‌ها از آن‌ها و افسانه‌هایی که درباره‌شان ساخته‌ایم، با واقعیت زندگی‌شان تفاوت بسیاری دارد.

به همین علت، گاهی فراموش می‌کنیم که گرگ‌ها نیاکان همه‌ی سگ‌هایی هستند که انسان‌ها هزاران سال، به عنوان هم‌زیست و هم‌سایه در کنار خود دیده‌ و نگه داشته‌اند.

چنان‌که مارک دِر (Mark Derr) روایت می‌کند (+):

«یکی از تغییر عمده‌ای که در مسیرِ رسیدن گرگ به سگ می‌بینیم، اجتماعی شدن و کاهش ترس از ناشناخته‌هاست. از گرگ که ترجیح می‌دهد تنها نباشد و حداقل دوتایی و عموماً گله‌ای زندگی می‌کند و تا حد امکان خود را با ناشناخته‌ها روبرو نمی‌کند، تا سگ که گاه از فرصت نزدیک شدن به انسان‌های غریبه و حتی لیس‌زدن آن‌ها صرف‌نظر نمی‌کند، راهی طولانی طی شده است.»

گرگ‌ها به طور متوسط حدود ۴۰ کیلوگرم وزن دارند و معمولاً می‌توانند تا یک پنجم وزن خود غذا بخورند.

این نوع غذا خوردن، ویژگی موجوداتی است که باید در طبیعت دنبال غذا بگردند و نمی‌دانند فاصله‌ی هر بار غذا خوردن‌شان تا دفعه‌ی بعد که غذایی پیدا می‌کنند، چقدر است.

گرگ‌ها به سادگی شکار نمی‌شوند. البته این بدان معنی نیست که هرگز شکار نخواهند شد.

گاه خرس‌ها به فرزندان آن‌ها حمله می‌کنند و نیز، در دعوا و درگیری‌های داخلی خود و بحث‌های تعیین قلمرو نیز، کشت و کشتار دارند.

اما اگر از انسان – که شکارچی گرگ‌هاست – صرف‌نظر کنیم، می‌توانیم گرگ‌ها را در رده‌های بالای هِرَمِ غذایی طبیعت ببینیم.

هیچ سطحی از هرمِ غذایی، آسودگی و آرامش کافی با خود به همراه ندارد.

در لایه‌های پایین‌تر، معمولاً غذای کمتری لازم داری و به‌ندرت گرسنه می‌مانی؛ مدام باید مراقب باشی که شکار نشوی.

در رده‌های بالاتر، ترس شکار شدن کمتر است؛ اما تلاش دائمی برای شکار کردن و یافتن غذا، خود دشواری دیگری است که همواره در زندگی شکارچیان وجود دارد.

ما بسیاری از حیوانات لایه‌های بالایی هرم شکار را معمولاً به بی‌رحمی و درندگی می‌شناسیم و فراموش می‌کنیم که کنترل ساختار جمعیت در اکوسیستم‌ها، وظیفه‌ی مهم آن‌ها است و اگر حذف شوند،‌ ساختار اکوسیستم‌ها به سادگی به هم می‌ریزد.

در ادامه‌ی توضیحاتی که ارائه شد، می‌توانیم با هم یک مجموعه از تصاویر گرگ ها را ببینیم.

اگر علاقه‌مند باشید، می‌توانید با پیگیری نام عکاس، مجموعه‌های کامل‌تری را نیز مشاهده کنید.