انواع نژاد سگ موجود در ایران

 این فهرست به نژادهای مختلف سگ می پردازد، نژادهای مختلف سگ معمولاً طبق نوع کاربردشان بسته به این که از کدام نژاد مشتق شده اند گروه بندی می گردند.

سگ ها در طول هزاران سال گاهی با تناسل میان هم خط های خود و گاهی با غیر هم خط های خود درآمیخته اند که این بیشتر اوقات با در هم آمیختن خط های مختلف سگ همراه بوده ، این روند تا به امروز به همین صورت ادامه داشته است ، که نتیجه اش تنوع وسیع نژادها گروه ها و آمیختگی ها شده است. سگ ها تنها جانورانی هستند که این مقدار تنوع را از چی واوا تا گریت دین دارند.

این فهرست به نژادهای مختلف سگ می پردازد ، نژادهای مختلف سگ معمولاً طبق نوع کاربردشان بسته به این که از کدام نژاد مشتق شده اند گروه بندی می گردند. انواع اصلی سگ ها به سگهای نگهبان ، سگ شکاری ، سگ گله و سگ کاری تقسیم بندی می شوند ، بنا بر این به بسیاری از انواع و زیر انواع تقسیم می شوند. نژادهای موجود در این فهرست در حال گسترش است و ممکن است از نژادهای سنتی و با سابقه طولانی یا نژادهای جدید در آن باشد.

در این فهرست نام و تصاویر سگهای بومی ایران گرداوری شده است :

سرابی نژاد سگ های ایرانی بزرگ جثه از نوع ماستیف است که در کشورهای غربی گاه با نام ماستیف ایرانی (انگلیسی : Persian Mastiff) یا سگ چوپان ایرانی (انگلیسی : Persian Shepherd) هم شناخته می شود ، با اندامی درشت است که زادگاه اصلی آنان در مناطق شمال غربی ایران به ویژه شهرستان سراب آذربایجان است. از این سگ بیشتر به عنوان سگ گله و سگ نگهبان استفاده می شود. سگ سرابی در مواجه با هر تهدیدی بسیار شجاع و بی باک بوده و بی پروا به گرگ ، گراز ، خرس و موجودات بزرگتر از خود حمله می کند. سگهای سرابی تربیت پذیر و کاملاً مطیع صاحبان خود هستند. با افراد خانواده مهربان و صمیمی هستند ولی با مشاهده غریبه یا خطر به شدت تهاجمی می شوند. طول عمر این سگها در شرایط مناسب بین 12 تا 17 سال می باشد که معمولاً از 14 ماهگی به بعد به بلوغ می رسند.

عکس سگ سرابی

ویژگی های ظاهری

سگ سرابی دارای ظاهری عضلانی و تراشیده با پنجه های پهن و بدون اضافه وزن می باشد. این سگ معمولاً به رنگ زرد یا قرمز و سیاه و کرم رنگ با پوزه سیاه و گاهی ماسک سیاه بر روی صورت یافت می شود و به دو گونه مو کوتاه و مو بلند تقسیم می شود. نوع سیاه رنگ آن نیز با خط سفید بر روی سینه وجود دارد که کمیاب تر بوده ولی سگی پر طرفدار است. این ماستیف بزرگ جثه دارای آرواره هایی بسیار نیرومند همراه با سری بزرگ و کمی خرطوم و پوست در زیر گردن و پوزه ماست. سگهای سرابی سگ های بسیار مقاومی هستند و به شرایط بد آب و هوایی و گرسنگی و بیماری های گوناگون مقاوم هستند و به سرعت با محیط و شرایط گوناگون خو می گیرند. وزن سگ سرابی بالغ در نرها بین 50 تا 80 کیلوگرم و در ماده ها بین 40 تا 60 کیلوگرم می باشد البته در مواردی وزن این سگ تا 100 کیلوگرم نیز می رسد. قد سگ سرابی نر بین 75 تا 90 سانتیمتر تا کتف (گاهی بیشتر) و در ماده ها بین 70 تا 85 سانتیمتر می باشد. ظاهر این سگ به سگ کانگال شباهت هایی دارد که این به دلیل موقعیت نزدیک جغرافیایی این دو نژاد می باشد اما سگ سراب از لحاظ جثه کمی بزرگتر از کانگل است.

نژاد سگ سرابی

پذیرش ، تکثیر و ثبت جهانی

این نژاد به دلیل برخی شرایط فرهنگی-مذهبی در ایران و بی توجهی ، در بیشتر سازمان ها و موسسات بین المللی ثبت ، تکثیر و حفظ نژاد سگ ها ناشناخته مانده یا از رقابت های جهانی بازمانده است. به دلیل وجود برخی احکام فقه اسلامی دال بر نجاست سگ ، در خاک ایران ، که دارای قوانین اسلام محور است ، هیچ گونه مرکز رسمی تکثیر و نگه داری این نژاد سگ وجود ندارد.

سگ تازی گونه ای از سگ سانان است که در گذشته و هم اکنون در جای جای آسیا و خاورمیانه برای شکار پرورش داده می شود. امروز نیز در ایران به شکار با آن می پردازند اما در ایران و بیشتر کشورهای جهان همچنین برای سگ خانگی یا برای شرکت در مسابقه نگه داری می شود. تازی بسیار تند می دود و با کمک آن می توان حیوانات تیزپا مانند آهو و خرگوش را شکار کرد. اینگونه سگ ها کم وبیش در همه مناطق آب و هوایی ایران و جهان می توانند بِزیَند.

سگ نژاد تازی

شکار با سگ های تازی

در اسطوره های ایرانی شکار آموختن به سگان از ابداعات هوشنگ پیشدادی است.

در گذشته شاهان و بزرگان به شکار با سگ های تازی علاقه داشتند و همیشه در تازی-خانه های آن ها تعداد زیادی تازی آموزش دیده وجود داشت که هر یک دارای خدمه و مسئول خاص خود بودند. سلطان محمود غزنوی تمام سگ های تازی خود را جل اطلس و زربفت می پوشاند و گردن بند جواهرنشان به گردنشان می انداخت. در رستم التواریخ نیز آمده است ، در دوران صفویه مسئول سگ های شکاری را «تازی کش باشی» می نامیدند و سگ تازی خانه های آن ها پر بود از «سگان شیرگیر پلنگ فرسا و تازی های نخجیر گیر آهو ربا.»

از سگ های تازی برای شکار انواع حیوانات از قبیل آهو ، جبیر ، گور و خرگوش استفاده می شود.

عکس سگ تازی

انواع تازی در ایران

در ایران چند نوع تازی وجود دارد

• تازی سلوکی قدیمیترین تازی ایران می باشد که در اشعار خاقانی و نقاشیهای مینیاتور فصل شکار اثر کمال الدین بهزاد از آنها یاد شده است.
• تازی کردی در غرب و شمال غرب دیده می شود و معمولا ظریف است و سریع و برای شکار خرگوش و آهو از آن استفاده می شود.
• تازی شرق ایران که در استان های خراسان و سیستان دیده می شود شباهت بسیاری به تازی کردی دارد و درشت اندام است و با آن گراز و خرگوش و آهو و… شکار می شود.
• تازی کوسه در مناطق جنوب غربی و همچنین برخی مناطق جنوب شرقی دیده می شود و بدن و گوش آن کم موتر است.
• تازی بلوچی در جنوب استان سیستان و در ملک بلوچستان دیده می شود. با بدنی مو دار و با موهایی بسیار بلند که در هم تنیده می شوند.

مسابقه سگهای تازی

ژرمن شپرد یا سگ چوپان آلمانی (به آلمانی : Deutscher Schäferhund) یکی از نژادهای سگ است.

سگ چوپان آلمانی یکی از نژادهای اصیل آلمانی است که برای اولین بار در سال 1899 ثبت گردید. سگی باهوش ، شجاع و مناسب برای کارهای مختلف از جمله گله داری ، نگهبانی ، راهنمای نابینایان ، همراه خانواده ، و جستجو و نجات است. قد استاندارد تا جدوگاه در نرها 60 تا 65 سانتی متر و در ماده ها 55 تا 60 سانتی متر است. طول عمر از 9 تا 13 سال است. اگر این سگ را مرتب به بیرون ببرید می توانید در آپارتمان از آن نگهداری کنید.

این نژاد را اکثر افراد به دلیل استفاده در فیلم هایی نظیر رکس می شناسند و همچنین این سگ حضور موثری در صحنه های امدادی دارد.

عکس سگ نژاد ژرمن شپرد

ژرمن شپرد در تمام ایام به دلیل رفتار و ساختار بدنی ممتازش در بین سایر نژادها مورد انتخاب قرار گرفته است و حتی ویژگی های دفاعی و تربیت های اختصاصی آن نیز به معرض قضاوت گذارده می شود. مهمترین ویژگی در این نژاد رفتارهای اشرافی ، شهامت و توانایی آموختن رفتارها و فعالیت های اختصاصی است. اولین ویژگی یک جرمن شپرد خوب ، قدرت ، چالاکی ، عضلات مناسب و هوشیاری است. رنگ در سگهای جرمن شپرد متفاوت است و تقریباً اکثر رنگها قابل قبول هستند. با این وجود رنگهای خیلی کم رنگ یا سفید یک دست قابل قبول نمی باشد.

دوبِرمَن پینچِر (به انگلیسی : Doberman Pinscher) که به اختصار دوبرمن هم گفته می شود یکی از معروف ترین سگ های پرورش یافته به دست انسان است و از نظر تیزهوشی و هشیاری شناخته شده است ، اغلب به عنوان سگ گارد یا سگ پلیس استفاده می شود. این سگ در سال 1890 توسط کارل فردریش لوئیس دوبرمن پرورش یافت. دوبرمن دارای بدنی متوسط با ساختار بدنی قوی و عضلانی با خطوطی زیبا و خوش نقش در بدن و ظاهری مغرورانه. این نژاد در ابتدا به عنوان سگ محافظت پرورش داده می شد؛ بنابراین نرها باید بدنی عضلانی و قوی داشته باشند. ماده ها لاغرتر هستند اما نباید دوکی شکل باشند.

دوبرمن سگی با اندازه بزرگ است؛ که قد آن در نرها 66 تا 72 سانتی متر و در ماده ها 61 تا 68 سانتی متر. بدن دوبرمن به شکل مربع است؛ قد آن ها با طول شان برابر است؛ و طول سر ، گردن و پاها باید در تناسب با بدنشان باشد. آن ها بدنی عضلانی ، ورزشی ، با استقامت و پرسرعت دارند. نژاد اروپایی دوبرمن بزرگ تر از نژاد آمریکایی آن است.

وزن استانداری برای این نژاد تعریف نشده اما یک سگ مطلوب باید سایز مناسب برای آمیزش و چالاکی و استقامت داشته باشه به طور معمول وزن در نرها بین 34 تا 45 کیلوگرم و در ماده ها بین 27 تا 41 کیلوگرم هست.

عکس سگ نژاد دوبرمن

گِرِیت دِین یا دانمارکی بزرگ (به انگلیسی : Great Dane) از انواع اصلی سگ های نگهبان ، که اصلیتی آلمانی دارد. در این سگ قدرت و نیرومندی و زیبایی توام مشاهده می شود. بر خلاف نامش اصلیت این نژاد آلمانی است و هیچ ربطی به دانمارک ندارد. استاندارد این سگ عبارتست از  : حداقل قد در نرها 80 و در ماده ها 72 سانتی متر و وزن در حدود 60 کیلوگرم. گریت دین به رنگ های سیاه (یکدست بدون لکه سفید یا همراه با لکه های سفید در زیر گلو ، جلو سینه و پاها) حنایی یا زرد طلایی (با پوزه و ناخن های سیاه) آبی فولادی ، ابلق (سفید با لکه های سیاه) و مخلوط (زرد طلایی رو شن یا تیره ، با رگه های سیاه پوست ) یافت می شود. در تمام انواع این نژاد پوشش بدن کوتاه ، نرم ، چسبنده و درخشان است. گریت دین اساساً سگی است ملایم ، مهربان و صبور ولی چنانچه صاحبش مورد تهدید بیگانه قرار گیرد ، چهره تهاجمی به خود می گیرد. این سگ در حال حاضر بیشتر جهت نگهبانی به کار گرفته می شود.

عکس سگ نژاد گریت دین

منبع: namnamak.com