موضوعات وبسایت : تست روانشناسی
تست شخیصت شناسی

چرا سگ نجس است ویکی پدیا

نویسنده : نازنین رحمانی | زمان انتشار : 02 آبان 1400 ساعت 23:43

جانوران در اسلام مرتبه پایین‌تری از انسان دارند و انسان «اشرف مخلوقات» دانسته شده‌است (طبق قرآن آیه ۷۰ سوره اسرا). با این حال، از مسلمانان خواسته شده که با جانوران به ملایمت رفتار کنند و از آزار آن‌ها بپرهیزند.

تست شخیصت شناسی

در قرآن[ویرایش]

قرآن برای جانوران مرتبه پایین‌تری از انسان‌ها قائل است و انسان را «اشرف مخلوقات» می‌داند؛ با این حال قرآن از مسلمانان خواسته‌است که با جانوران به ملایمت و مهربانی رفتار کنند و از بدرفتاری با آن‌ها بپرهیزند. بر اساس قرآن، جانوران نیز هماهنگ با تمام آفرینش، به ستایش خدا می‌پردازند؛ هرچند این ستایش به زبان آدمیان فهمیده نمی‌شود.[۱] قرآن صریحاً خوردن گوشت جانوران را جایز شمرده است؛[۲] هرچند برخی صوفیان به گیاهخواری روی آورده‌اند، اما منع خوردن گوشت جانوران جایی در قرآن و سنت ندارد. خوردن گوشت خوک، گوشت سگ و مردار در اسلام ممنوع شده‌است. همچنین جانورانی که در حین ذبح آن‌ها نام غیرخدا برده می‌شود، نباید خورده شوند.

در قرآن، بیش از دویست آیه به موضوع جانوران می‌پردازد و نام سی و پنج جانور در قرآن آمده‌است و شش سوره به نام‌های جانوران نام‌گذاری شده‌اند. واژه حیوان در قرآن تنها برای اشاره به جهان آخرت به کار رفته و برای جانوران، واژه دابه استفاده شده‌است.

سنت[ویرایش]

بر اساس سنت، قفس کردن جانوران، زدن آن‌ها و واداشتن آن‌ها به جنگ با یکدیگر برای سرگرم کردن انسان‌ها، ممنوع است. کشتن جانوران، ولو جانوران کوچک، در حج برای محرم ممنوع است. محمد شترش قسوه و گربه‌اش معزه را بسیار دوست می‌داشت. قربانی کردن جانوران بعد از سفر حج واجب است.

حیوان سگ در دین اسلام[ویرایش]

در اسلام؛ سگ موجودی نجس (نجس العین) خوانده می‌شود؛ به‌طوری‌که دست زدن خیس یا لمس بدن آن با دست خیس یا هرگونه ارتباط دوستانه با این حیوان نهی شده‌است.[۳]

این درحالی است که امروزه گرایش به داشتن سگ به عنوان حیوان خانگی در کشورهای اسلامی از جمله ایران افزایش یافته‌است. در ایران بر اساس قوانین جمهوری اسلامی که اسلام‌محور است، آوردن سگ در خیابان و مراکز عمومی و تجمعات غیرقانونی است و گاهی مشمول مجازات و پیگرد است. وضعیت زیستی این حیوان در این کشور همواره مورد انتقاد فعالان حقوق حیوانات بوده‌است.

دیدگاه صادق هدایت[ویرایش]

در داستان کوتاه «سگ ولگرد» نوشته نویسنده ایرانی صادق هدایت، به‌طور کنایی با اشاره غیرمستقیم به احکام مربوط به نجاست سگ، از این حیوان در سطر انتقادی‌اش تحت عنوان حیوانی یاد کرده‌است که «همه محض رضای خدا او را می‌زدند و به نظرشان خیلی طبیعی بود سگ نجسی را که مذهب نفرین کرده و هفت تا جان دارد برای ثواب بچزانند!».

تاثیر ایرانیان بر اسلام[ویرایش]

گلدزیهر از جمله تاثیرات ناشی از مقابله و واکنش منفی نسبت به باورهای ایرانی، نگرش به سگ را ذکر می‌کند که در دین مزدیسنی جانوری مقدس محسوب می‌شود، ولی در اسلام از جنبهٔ آیینی نجس است.[۴] از نگاه گلدزیهر، مسلمانان در اوایل سگ را نجس نمی‌دانستند و حتی وجود آن در مسجد هم تحمل می‌شد، اما سپس، شاید بسبب اینکه باید با زرتشتی‌ها متفاوت باشند، این نگرش را تغییر دادند. جاحظ در اینباره می‌گوید: «پیامبر به ما دستور داده که سگان را بکشیم، او بعدها ما را از کشتن سگ‌ها منع کرد و گفت فقط از سگ سیاه تیره (بهیم) برحذر باشید که دو خال بر بالای چشمانش دارد، زیرا چنین سگی شیطان است.» ظاهراً اشاره این خصوصیات به سگ‌های ویژه زرتشتیان باشد که آن‌ها را با خود به مراسم سگ‌دید (مراسمی که جسد مرده‌ها را در اختیار سگ‌ها قرار می‌دادند) می‌بردند. دست کم، بر اساس این سنت، مسئله اسلام با سگ‌ها، با دین زرتشت ارتباط دارد. جاحظ در بخش دیگری از کتاب خودش می‌گوید که زرتشتیان سگ‌ها را با خود به نزدیکی جسد می برده‌اند تا آن را ببوید، چون عقیده دارند که سگ با بو کشیدنش، نشان می‌دهد که وی زنده است یا مرده، زیرا در صورت زنده بودن، آن را گاز می‌گیرد.[۵][۶]

حکم نجاست سگ در اسلام[ویرایش]

روایات خرید و فروش سگ[ویرایش]

برخی از روایات اسلامی وارد شده، خرید و فروش سگ را نهی کرده و بهای آن را «سُحت» (حرام) می دانند. مانند:

1- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ الْعَامِرِیِّ، قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) عَنْ ثَمَنِ الْکَلْبِ الَّذِی لَا یَصِیدُ؛ فَقَالَ: سُحْتٌ؛ وَ أَمَّا الصَّیُودُ فَلَا بَأْسَ.

از جعفر صادق در مورد بهای سگی که شکاری نیست، سوال شد. او گفت: سُحت (حرام) است؛ اما (گرفتن بهای) سگ صید اشکالی ندارد.

2- عَنِ الرِّضَا(ع) فِی حَدِیثٍ قَالَ: وَ ثَمَنُ الْکَلْبِ سُحْتٌ.

علی ابن رضا در سخنی گفت: بهای سگ، سُحت (حرام) است.

3- عَنْ أَبِی بَصِیرٍ، قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) عَنْ ثَمَنِ کَلْبِ الصَّیْدِ؛ قَالَ: لَا بَأْسَ بِثَمَنِهِ وَ الْآخَرُ لَا یَحِلُّ ثَمَنُهُ.

ابی بصیر از جعفر صادق امام ششم شیعیان، از بهای سگ شکاری سوال کرد، جعفر صادق گفت: اشکالی ندارد؛ اما بهای دیگر سگها حلال نیست.

4- فِی حَدِیثٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ(ص) قَالَ: ثَمَنُ الْخَمْرِ وَ مَهْرُ الْبَغِیِّ وَ ثَمَنُ الْکَلْبِ الَّذِی لَا یَصْطَادُ مِنَ السُّحْتِ.

محمد ابن عبدالله، پیامبر اسلام در سخنی گفت: بهای شراب ، بهای زناکار، و بهای سگی که شکار نمی‌کند، سُحت (حرام) است.

5- عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْوَشَّاءِ، عَنِ الرِّضَا(ع) قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: ثَمَنُ الْکَلْبِ سُحْتٌ وَ السُّحْتُ فِی النَّار.

علی ابن رضا گفت: قیمت سگ سُحت است و سُحت در آتش است.

این دسته از روایات غالباً اشاره به سگ شکاری دارند، امّا شامل سگهای دیگری هم که منفعت عقلایی دارند می شوند، چنانکه شیخ طوسی در مبسوط، سگ گله و نگهبان را همانندِ سگ صید می داند. از این روایات و سخن علما ـ که قبلاً گذشت ـ استفاده می شود: هر سگی که منفعت عقلایی داشت، خرید و فروشش جایز؛ و الّا حرام است. و اگر سگ های زینتی و سگ ولگرد و ... خرید و فروش آن‌ها حرام است بخاطر اینست که یا فاقد منفعت عقلایی بوده و یا منفعت قابل توجّهی ندارند.[۷][۸]

منابع[ویرایش]

  • ویکپدیای انگلیسی

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟


منبع: fa.wikipedia.org



ارسال نظر

نام


ایمیل


نظر