اگر به تازگی سرپرستی توله سگی را قبول کردید و شبها که حیوان را توی جایش میگذارید که بخوابد، شروع میکند به ناله کردن، فکر نکنید که فقط شما تنها هستید. من تعداد زیادی آگهی واگذاری دیدهام که در متنشان نوشتهاند: بخاطر سروصدا مجبورم سگم را واگذار کنم. خب، آنها نمیدانند که این موضوع راه حلی دارد. و فکر میکنند سگهایی که شبها سروصدا نمیکنند با ژن مودب به دنیا آمدهاند.
سگ
خب، از آنجاییکه اغلب شما دوستان در آپارتمان زندگی میکنید و تولههایتان باکس یا پارک دارند. بیاید چند نکته را دربارهی لانهی خانگی سگهایی که شب بیقراری میکنند با هم یاد بگیریم:
- لانهی سگ را جایی قرار بدهید که روی خانه دید داشته باشد، نه یک گوشه دورافتاده منزل. اینکه سگ بتواند ببیند چه اتفاقاتی در خانه در جریان است، کمی بهش احساس اطمینان میدهد. مثلا گوشه اتاق نشیمن، جایی که به اغلب مناطق خانه دید دارد، جای خوبی است.
- داخل لانه یک بتسر نرم و راحت، اسباب بازی جویدنی موردعلاقه حیوان و یک ظرف آب بگذارید.
- لانه را طوری بپوشانید که حالت غار بگیرد. یعنی از یک طرف باز باشد و از جاهای دیگر پوشیده.
- همیشه قبل از بردن توله به داخل لانه، دور از چشمش چندتایی جایزه روی بسترش بیندازید.
- هرگز از لانه برای تنبیه حیوان استفاده نکنید. نگویید: «برو تو لونهت و بشین روی کار زشتی که کردی فکر کن!» چون سگها فرمانهای بالای ۲ تا ۳ سیلاب را اصلاً درک نمیکنند.
اینها نکات مربوط به لانه بود.
حالا قانون طلایی:
شما باید ناله کردن توله را نادیده بگیرید، وگرنه با توجه نشان دادن و بازی کردن نیمهشب به رفتار بدش جایزه دادهاید. فقط برای دستشویی بردنش ۲ بار در نیمه شب پیش حیوان بروید. باقی وقتها محلش نگذارید.
این فرمولی است که اگر پیش حیوان بروید بهش یاد میدهید:
ناله + توجه مامان یا بابا = اگر ناله کنم مامان یا بابا بهم توجه میکنه.
اگر بهش توجه کنید، بعدتر که ناله میکند و میبیند شما نمیروید سراغش، فکر میکند به اندازه کافی بلند ناله نکرده و شما نشنیدید.
ولی نومید نشوید و به بیتوجهی ادامه بدهید.
حالا نکات کنکوری برای اینکه توله توی جای خوابش آرام بگیرد:
- هر وقت سروصدا کرد با صدای خودتان باهاش تعامل نکنید. سرش داد نزنید و نگویید «ساکت! سرم رفت!» توله کافیست از شما توجه دریافت کند تا به این نتیجه برسد که این روش درست است و باید ادامه بدهم. با استفاده از یک قوطی فلزی که چند تا سکه توش انداختید، کاری کنید یکه بخورد. در جایی که دیده نمیشوید کمین بگذراید. مهم است که شما را نبیند. وقتی داشت ناله میکرد، بیهوا محکم قوطی را تکان تکان بدهید. این باعث میشود حیوان یکه بخورد و منشا صدا هم از شما نیست و حیوان نمیداند که توجه شما را جلب کرده. ولی این یکه خوردن برایش جالب نیست و به عنوان جایزه ناله کردن تفسیرش نمیکند.
- برای سگهایی که در طول روز هم زیادیی واغ واغ میکنند، فرمان ساکت را تمرین کنید.
- به توله یاد بدهید که از تنهایی خودش لذت ببرد. در طول روز هر بار که بردیدش ادرار یا مدفوع کرد، ببریدش توی لانه و در را ببندید، ۱۵ دقیقهای بگذارید آنجا باشد و بعد بیاریدش بیرون. البته جایزه و اسباببازی را گذاشته باشید آنجا.
- حتما در ساعات منتهی به ساعت خواب حسابی بازی و فعالیتش بدهید تا خسته بشود. ببریدش به محل خواب، بگویید لالا و ترکش کنید.
- برای بار پنجاه و هفتم میگویم: تولهها مثانهشان قوی نیست. این را آنقدر تکرار کردم که مثانه خودم قوی شده. یک فرمول سرانگشتی وجود دارد. تولهها تا ۶ ماهگی به ازای هر ماه از سنشان میتوانند همان تعداد ساعت ادرارشان را نگه دارند. مثلا توله ۱ ماهه میتواند اردارش را ۱ ساعت نگه داره. ۳ ماهه، ۳ ساعت. تا ۶ ماه. ۶ ماه سنی است که توله عضلات مثانهاش به رشد و کمال رسیده. اگر توله شما ساعت ۱۰ رفته برای لالا. یکبار حوالی ساعت ۱ تا ۲ نیمه شب و یکبار حوالی ۴ تا ۵ صبح بیدارش کنید و ببریدش به محل دستشویی. «ای داد بیداد! یعنی باید نصفه شب ۲ بار بیدار شم؟» بله! تولهداری درست مثل بچهداری میماند.
- مراسم دستشویی نیمهشب برای خودش حرمتی دارد که باید رعایت کنید: به مراسم عروسی و عقدکنون تبدیلش نکنید. با توله حرف نزنید. قربون صدقهاش نروید. نباید بهش این پیام را بدهیم که «الان وقت خوشگذرونیه». در باکس یا پارک باز کنید، ببریدش به محل دستشویی و صبر کنید تا کارش را انجام بدهد. بعد برش گردانید. اینطوری درک میکند که این جلسه دستشویی است، نه بازی. و اگر بین این دفعات سروصدا کرد، محلش نگذارید، چون وجدانتان راحت است که دستشویی ندارد. اگر لازم شد برای همه اهل خانه پنبه گوش تهیه کنید و برایشان توضیح بدهید که «این موضوع بزودی رفع میشه. خواهش میکنم کمی تحمل کنید. کمی با من همکاری کنید تا بتونم حیوونم رو نگه دارم. این موضوع همیشگی نیست. همه کسانی که سگ داشتن اولش باهاش دست به گریبان بودن. ولی حل میشه.»
- کاری کنید که عاشق اسباببازی جویدنیش بشود، که وقتی دید آن هم کنارش توی لانه هست، خیالش راحت بشود. چطوری؟ هرازگاهی تایم غذایش که رسید، غذایش را بریزید داخل اسباببازی کونگ یا یک اسباب بازی پلاستیکی دیگر که غذایش را از توی آن بخورد.
کونگ را قبلا توضیح دادم چیست. اینطوری با آن اسباببازی ارتباط برقرا میکند. وقتهایی که میخواهید با کونگ بازی کند و از توش غذا بخورد، کونگ را بگذارید توی لانه که بین کونگ و غذا و لانه ارتباط مثبت برقرار بشود.
http://khabarakonline.com/?p=23743