لاجوردی(آبی ایرانی) یکی از سایه‌های رنگ آبی است که به رنگ سنگ لاجورد است. رنگ لاجوردی در معماری ایرانی و کشورهای محدودهٔ حوزهٔ خلیج فارس رنگی رایج است. آبی لاجوردی، از سنگ لاجورد که در معادن ایران و افغانستان وجود دارد رنگ می‌گیرد. رنگ آبی نیلی نیز از این مادهٔ معدنی گرفته می‌شود. رنگ آبی شیشه‌های رنگی در بسیاری از ابنیهٔ قدیمی لاجوردی است.
لاجوردی را در زبان‌های انگلیسی، فرانسوی و بسیاری از زبان‌های دیگر، «آبی ایرانی» (انگلیسی: Persian blue؛ فرانسوی: bleu persan) می‌نامند. این رنگ برای اولین بار در سال ۱۶۶۹ میلادی در انگلستان، «آبی ایرانی» نامیده شد.
سایه‌های لاجوردی[ویرایش]
- لاجوردی: رنگ کاملاً آبی
- لاجوردی ملایم: آبی لاجوردی که همراه با سایه‌هایی از رنگ خاکستری و نیلی است.
- لاجوردی تیره: که به آن «آبی عمیق» نیز می‌گویند. به این رنگ در طراحی وب، «آبی نیلی» یا «آبی پرطاووسی» نیز گفته می‌شود.
لاجوردی در فرهنگ و هنر[ویرایش]
معماری[ویرایش]
در تزئینات داخلی بسیاری از مسجدها در ایران، مانند مسجد امام در اصفهان، از کاشیهای لاجوردی استفاده شده‌است.
نیروهای نظامی[ویرایش]
لاجوردی تیره، که به‌ندرت آن را «آبی هنگ» نیز می‌نامند، برای اولین بار در سال ۱۹۱۲ به‌عنوان رنگ رسمی لباس نیروهای دریایی توسط کشورهای مختلف انتخاب شد. دلیل انتخاب لاجوردی تیره، آسان و ارزان بودن رنگرزیپارچه‌ها و دوام آن بود.
قالی ایرانی[ویرایش]
لاجوردی روشن، یکی از رنگ‌های پرکاربرد در قالی‌های ایران است.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Persian Blue». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ بهمن ۱۳۹۱.