توضیحات کارشناس:
احکام خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها از نظر فقهی، اصولا در "کتاب الاطعمة و الاشربة" (کتاب خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها) بیان می‌شود. حیوانات حلال گوشت و بازشناسی آن‌ها از اصناف حرام آن، از جمله مباحثی است که در این باب ارائه می‌گردد، لیکن محل بحث از طهارت و نجاست بدن، خون و فضولات (بول و مدفوع) حیوانات، باب دیگری است.
1- در باب طهارت و نجاست و در بیان چیزهای نجس، آمده است که سگ و خوک که در خشکی زیست می‌کند نجس العین و همه اجزاء و رطوبت آن نجس است؛ (مراجعه شود به تحریرالوسیلة؛ ج 1، کتاب الطهارة، فصل فی النجاسات)
2- ملاک نجس بودن بول و مدفوع حیواناتی که نجس العین نیستند، حرام بودن گوشت و جهنده بودن خون آن‌ها؛ و معیار نجس بودن خون این حیوانات نیز تنها جهنده بودن آن است. (همان)
بر همین اساس و با توجه به این‌که نجس‌العین نبودن خرگوش و جهنده بودن خون آن محل تردید نیست، پس به فتوای امام خمینی ره، بدن و رطوبت دهان خرگوش بدون شک پاک است؛ کما این‌که نجس بودن خونش محرز، و نجاست و عدم نجاست فضولات آن دائر مدار حرام گوشت بودن و نبودن آن می‌باشد.
و از آنجا که امام خمینی ره در بیان و معرفی انواع حلال و حرام حیوان، خرگوش را با عبارت «و کذا یحرم الأرنب و إن لم یکن من السباع» در دسته حیوانات حرام گوشت برشمرده‌اند (تحریرالوسیله؛ ج 2، کتاب‌الاطعمة و الاشربة، القول فی الحیوان، مسأله 5)، لذا در فتوای ایشان مبنی بر نجاست ادرار و مدفوع آن نیز تردیدی باقی نمی‌ماند.
1392/10/7
. انتهای پیام /*