راه های جوجه کشی طبیعی در مرغ
در گذشته و زمانیکه ماشین های جوجه کشی هنوز رواج نیافته بودند، جوجه کشی از مرغان خانگی به صورت طبیعی انجام میگرفت. البته هم اکنون نیز برخی از پرورش دهندگان محلی و روستاییان برای تولید جوجه های یک روزه به روش سنتی و طبیعی جوجه کشی انجام می دهند. در این مقاله از وب سایت اندیشه سبز شما با جوجه کشی مرغ به روش سنتی آشنا خواهید شد.
نکات مهم قبل از جوجه کشی طبیعی
قبل از اقدام به جوجه کشی طبیعی انتخاب مرغ مناسب مهم می باشد. چرا که در روش سنتی نمی توان به اجبار مرغ را وادار به جوجه کشی نمود. در حقیقت مرغ مد نظر باید آمادگی داشته باشد و اصطلاحا کرچ شده باشد. رفتار مرغ کرچ شده با مرغ معمولی کاملا متفاوت است. حالت کرچ شدن در مرغ ها کاملا غریزی می باشد و به نژاد مرغ بستگی دارد. برخی نژادهای اصلاح شده هرگز کرچ نمیشوند. اما نژادهای محلی و لاری برای کرچ شدن مناسب میباشند.
توصیه میشود این مقاله را مطالعه بفرمایید. چطور مرغ را کرچ کنیم
در مرحله اول باید به جمع آوری تخم های نطفه دار بپردازید. لازم به ذکر است که تخم مرغ های معمولی هیچ وقت به جوجه تبدیل نمی شوند. بنابراین اگر هیچ خروسی در بین مرغان حضور نداشته باشد، نمی توانید جوجه کشی کنید. برای تولید تخمهای نطفه دار می بایست عمل جفت گیری بین خروس و مرغ رخ داده باشد. تخم های نطفه دار در حقیقت همان تخم مرغ هایی هستند که در هنگام شکستن آنها یک لکه و نقطه خونی وجود دارد.
این لکه خونی همان نطفه می باشد که تحت شرایط دما و رطوبت خاصی رشد میکند و به جوجه تبدیل میشود. اما حتی با ایجاد شرایط مناسب ممکن است برخی از تخم های نطفه دار به جوجه تبدیل نشوند. یکی از دلایل اصلی این نوع مشکلات، تغذیه ضعیف مرغ، بیماری ها و مشکلات ژنتیکی می باشند. همچنین در بین گله می بایست به اندازه کافی خروس باشد تا تخم مرغ ها بارور شوند. معمولا به ازای هر چهار مرغ، یک خروس در بین گله رها میکنند.
تخم های نطفه دار تا قبل از جوجه کشی باید تحت شرایط خاصی نگه داری شوند. همچنین در انتخاب تخم های نطفه دار می بایست به شکل و ظاهر تخم بسیار دقت نمود. تخم مرغ هایی که دارای ترک و سوراخ و یا اشکال نامتعارف می باشند، برای جوجه کشی مناسب نخواهند بود.
حداکثر به مدت یک هفته می توان تخم نطفه دار را نگه داری نمود. زیرا هر چقدر تخم نطفه دار کهنه تر شود، نطفه درون تخم ضعیف تر شده و به جوجه تبدیل نمیشود. به طور متوسط می توان 12 عدد تخم در زیر مرغ کرچ شده قرار داد. وقتی یک مرغ وارد فاز کرچی میشود، ممکن است یک تا سه روز طول بکشد تا او به طور کامل کرچ شود.
در این مدت، سر و صدای زیاد و سایر فعالیت های مزاحم باعث می شود که او “کرچی خود را بشکند” و تخم هایش را رها کند.
اگر نمی توانید محل جداگانه ای را برای مرغ خود فراهم کنید، با آویز کردن پرده کوتاه روی ورودی لانه، به او حریم بیشتری اختصاص بدهید.
انتخاب بهترین مرغ برای جوجه کشی
برای جوجه کشی سنتی مرغ، نژاد مناسب را انتخاب کنید. بهترین نژادهایی که به خوبی کرچ میشوند شامل نژاد سیلک و ابریشمی (Silkies)، نژاد کوشین (Cochins)، مرغ ارپینگتون (Orpington) و مرغ جنگجوی انگلیسی (Old English Games) و نژاد بلک استار، نژاد لاری و مرغ بومی می باشند.
بسیاری از نژادهای دیگر نیز وجود دارند که کرچ میشوند، اما این را بخاطر بسپارید که یک مرغ مسن و یا بسیار جوان برای جوجه کشی طبیعی مناسب نخواهد بود. زیرا هیچ تضمینی نیست که آنها مادر خوبی برای جوجه هایشان باشند. به عنوان مثال، بعضی از مرغها با وجود اینکه کرچ میشوند، اما به طور مداوم روی لانه نمی مانند و تخم های نطفه دار را رها میکنند. مرغان جوانی که برای اولین بار کرچ شده اند و یا مرغان پیر بیشتر دچار این مشکل میشوند.
همچنین بعد از جوجه کشی نیز مرغ مادر باید بتواند از جوجه هایش در برابر خطرات محیط بیرون و حیوانات همچون سگ،گربه و سایر مرغ ها محافظت کند. لذا انتخاب یک مرغ و پرورش دهنده مناسب برای جوجه کشی مهمترین قدم در جوجه کشی سنتی است.
برای شناسایی مرغ کرچ شده می توان رفتار آنها را تحت نظر گرفت. مرغ کرچ شده علاقه زیادی به خوابیدن در لانه و نشستن بر روی تخم ها دارد. حتی غذاها و دان های زیاد نیز برای او وسوسه کننده نخواهند بود. او دوست دارد که شب و روزش را در داخل لانه بگذراند.
اگر به مرغ کرچ شده نزدیک شوید با صدای بلند به شما هشدار می دهد و فرار نمیکند. همچنین مرغ کرچ شده گوش هایش را تیز میکند. با خونسردی و به دقت محیط اطراف را زیر نظر دارد. همچنین صدای مرغان کرچ شده تغییر پیدا میکند.
اگر برای جوجه کشی به مرغ خود اعتماد ندارید، قبل از قرار دادن تخم های نطفه دار در زیر او، مرغ را برای چند روز آزمایش کنید تا ببینید که آیا او در لانه می ماند و یا نه. چرا که شما مرغی را نمی خواهید که در طی جوجه کشی لانه را ترک کند و باعث تلف شدن تخم های نطفه دار شود. برای این منظور میتواند از تخم های مصنوعی استفاده کنید.
لانه مرغ کرچ شده
برای مرغ کرچ شده یک مکان خلوت و دنج آماده کنید. بهتر است که محل جوجه کشی از سایر طیور جدا باشد. محل مد نظر باید راحت و کمی از سطح زمین فاصله داشته باشد. زیرا سطح زمین مخصوصا در طول شب ها سرد است. می توانید از یک کارتن و یا لانه اماده استفاده کنید. کف لانه را با کاه و یا تراشه چوب پر کنید و با دست خود حالت گودی به آن بدهید.
همچنین در نظر داشته باشید که محل نگه داری مرغ کرچ شده و تخم های نطفه دار باید کمی تاریک، تمیز و به دور از حشرات و جوندگان موزی باشد. حیوانات شکارچی همچون گربه و حیواناتی همچون سگ که باعث ترس مرغ می شوند، نباید به محل جوجه کشی دسترسی داشته باشند. برای مرغ کرچ شده فضای کافی در نظر بگیرید.
ظرف آب و غذا را با فاصله مناسب و در دسترس مرغ قرار دهید. اگر ظرف آب و غذا زیاد نزدیک مرغ باشد، امکان ریخته شدن آب در لانه و آسیب دیدن تخم های نطفه دار وجود دارد. هر روز دان و آب مرغ کرچ شده را بررسی کنید. برای تغذیه مرغ کرچ شده در دوران جوجه کشی می توانید از گندم و خرده نان استفاده کنید. مرغ کرچ شده تمام حواسش به تخم های نطفه دار می باشد.
او وقت بسیار کمتری به خوراک اختصاص می دهد و معمولا در طول روز یک و یا دو بار اقدام به غذا خوردن و آب خوردن می نماید. اطمینان حاصل کنید که مرغ در همه اوقات به غذا و آب دسترسی داشته باشد. از یک ظرف آب با لبه کوتاه استفاده کنید تا جوجه ها بتوانند از اب داخل ظرف بنوشند و در آن غرق نشوند.
تا حد ممکن از مزاحمت مرغ و دست زدن به تخم های نطفه دار خودداری کنید. مرغ کرچ شده تمام کارهای لازم جهت چرخش و تنظیم دما و رطوبت تخم ها را انجام می دهد. تخم های نطفه دار گرما و رطوبت لازم را از بدن مرغ دریافت میکنند. اگر قصد بررسی تخم ها و نطفه بینی را دارید، عجله نکنید. برخی اوقات لازم است که تخم ها کندلینگ و نوربینی شوند، زیرا تخم های بدون نطفه سریع فاسد میشوند و می توانند باعث آلوده شدن سایر تخم ها شوند.
بهترین زمان برای نطفه سنجی مابین روز هفتم الی دهم میباشد. در زمان نطفه سنجی اگر تخم مرغ پوسیده ای و یا بدون رگ های خونی به هم پیوسته مشاهده کردید، آن را از لانه بیرون بیاندازید.
دوره جوجه کشی طبیعی مرغ
همان طور که گفته شد مدت زمان جوجه کشی طبیعی مرغ به طور معمول 21 روز می باشد. از روز 18 ام به بعد و در روزهای اخری مرغ معمولا بدون کمترین جابجایی، در لانه روی تخم ها باقی می ماند. در حقیقت در روزهای اخر جوجه کشی، زمان هچ جوجه ها و خروج آنها از تخم فرا می رسد. این دوره در جوجه کشی هچر نام دارد و حساس ترین دوره میباشد. اگر در این دوره مرغ لانه را ترک نمود بهتر است به فکر یک جایگزین سریع همچون دستگاه جوجه کشی خانگی باشید.
بگذار روند طبیعی جوجه کشی مسیر خود را طی کند. پس از خروج جوجه ها از تخم، سعی نکنید که آنها را از زیر مرغ جدا کنید. نگران جوجه ها نباشید، آنها دقیقاً همان جایی هستند که باید باشند. مرغ ها به طرز شگفت آور در انجام چند وظیفه بین جوجه کشی و مراقبت از جوجه های تازه متولد شده خوب عمل میکنند.
مرغ معمولاً 36 ساعت یا کمی بیشتر در لانه خواهد ماند و جوجه های خارج شده را در زیر بال خود نگه می دارد. در این زمان بدن جوجه ها خشک شده و کیسه زرد همراه بدن جوجه ها به طور کامل جذب بدن آنها میشود. سپس برای تغذیه جوجه ها می توانید از پودر ذرت، خرده های نان خشک، گندم اسیاب شده و حتی تخم مرغ آب پز استفاده کنید.
جوجه کشی مرغ به روش سنتی
4.4 (88%) 10 votes