معرفی کتاب رهسپاری
کتاب رهسپاری به قلم وین دایر، فراخوانی برای حرکت کردن از یک زندگی بی‌معنا و بی‌هدف و رهسپار شدن به سوی یک زندگی سرشار از معنا و هدف است.
در این کتاب در ابتدای هر فصل جملات انگیزشی در ارتباط با زندگی و ماهیت آن آورده شده است. در فصل اول سعی بر آن است تا دنیای معنوی که همه انسان‌ها از آن‌جا سرچشمه می‌گیرند ترسیم شود. در ادامه با یادآوری این موضوع که ماهیت انسان از وجودی ازلی است، به بررسی تفاوت ماهیت "من محور" و ماهیت معنوی می‌پردازد.
وین دایر (Wayne Dyer) در کتاب رهسپاری (The shift) آورده است: در این کتاب، در حد توانم نکته‌هایی را توضیح می‌دهم که به نظر می‌رسد برای دستیابی به سطحی از آگاهی روشنگرانه باید به آن‌ها توجه داشته باشید. دستیابی به این سطح از آگاهی به شما کمک می‌کند به سوی یک زندگی سرشار از معنا و هدف پیشروی کنید.
همهی انسان‌ها در طی سفر زندگی باید تغییرها یا دگرگونی‌هایی را پشت سر بگذارند و حرکت‌هایی را انجام دهند. خوشبختانه، شما می‌توانید از دو تغییر کلی و نخستین دنیوی فراتر روید و به سوی مسیری برای به وجود آوردن دگرگونی‌هایی در آگاهی‌تان رهسپار شوید که به یک زندگی سرشار از معنا و هدف منجر می‌شود.
نخستین تغییری که همهی انسان ها آن را پشت‌سر می‌گذارند، این است که در حقیقت، شما را از نیستی به هستی می‌رساند؛ سبب می‌شود روحتان دارای ساختاری جسمانی شود و شما را از حیطه‌ای نامریی به دنیایی مادی می‌آورد که سرشار از اشیاء، محدودیت‌ها و کالاهای دنیوی است. و دومین تغییر نیز رسیدن از حیطه‌ی معنویت به دنیای مادی و پرداختن به جاه‌طلبی‌ها و خواسته‌های من‌محور است. در این سفر بشری، بی‌تردید، این دو تغییر و تحول اجباری را باید پذیرفت.
جملات برگزیده کتاب رهسپاری:
- یگانه شیوه‌ی ممکن برای معنابخشیدن به هستی بشر این است که رابطه‌ی طبیعی او با دنیایی معنوی پرورش یابد.
- زندگی انسان سرشار از معنا و هدف نخواهد بود، مگر برای پایانی ماورای خودش به‌کار آید؛ مگر به زندگی انسانی دیگر ارزش ببخشد.
- جسم شما همچون آلت موسیقی برای روحتان است. این شما هستید که می‌توانید نوایی خوش را با آن بسازید یا فقط صداهایی درهم و برهم را تولید کنید.
- من‌محوری به‌راستی علت اصلی همهی ناراحتی‌ها محسوب می‌شود. همهی مشکلات شما از من‌محوری نشأت می‌گیرند. اگر، با نادیده‌گرفتن ماهیت من‌محورتان، آن را انکار می‌کردید و از بین می‌بردید؛ به‌راستی آزاد می‌شدید.
در بخشی از کتاب رهسپاری می‌خوانیم:
اکنون، این سؤال مطرح است: جست‌وجو کردن تأیید دیگران و کمبود عزت‌نفس با جاه‌طلبی چه ارتباطی دارد؟ پاسخ کوتاه به این سؤال چنین است: به ما آموزش داده می‌شود، در سراسر زندگی، تا حد امکان با جاه‌طلبی بیشتر، تأیید همهی افرادی را جست‌وجو کنیم که در مقایسه با ما جایگاهی بهتر دارند و از قدرتی بیشتر برخوردار هستند.
جاه‌طلبی کمابیش همیشه به این معنی است که خودمان و اندیشه‌های ارزشمندمان را کنار بگذاریم. احترام گذاشتن به انسان‌های دیگر و اندیشه‌های آن‌ها ضروری است. به هر حال، ما گاهی می‌آموزیم که فقط و فقط والدین، آموزگاران، استادان و مدیرانمان را راضی کنیم؛ بی‌آنکه به خودمان و خواسته‌های ارزشمندمان توجهی داشته باشیم.
چنین رویدادی چگونه اتفاق می‌افتد؟ وقتی اندیشه‌ها و عقاید دیگران را بر اندیشه‌ها و عقاید ارزشمند خودمان ترجیح می‌دهیم؛ با چنین موقعیتی روبه‌رو می‌شویم. چنین روندی؛ هر روز، هر ماه و هر سال؛ اغلب در سطحی نیمه‌خودآگاه انجام می‌شود. در پایان نیز ما با ماهیتی اشتباه و من‌محور روبه‌رو هستیم.
وقتی به اندیشه‌ها و عقاید دیگران، در مقایسه با ارزیابی‌های خودمان، بیشتر اهمیت می‌دهیم؛ در حقیقت آن خرد بیکرانی را نادیده می‌گیریم که ما را آفریده است. هرچه بیشتر این باورهای خودبینانه را کامل کنیم؛ بیشتر گرایش داریم تا اهمیت ماهیت من‌محورمان را باور داشته باشیم.
انگیزه‌ی ما برای انباشتن کالاهای مادی بیشتر و دستیابی به موفقیت‌های عالی‌تر در پایان سبب می‌شود فراموش کنیم که ارزش اصلی ما بر مبنای ارتباطمان با ماهیت معنوی وجودمان تعیین می‌شود. به بیان دیگر، ارتباط ما با سرچشمه‌ی وجودمان کم و کم‌تر می‌شود.
فهرست مطالب
مقدمه
فصل اول: از...
فصل دوم: حیطه‌ی من‌محور…
فصل سوم: به...
فصل چهارم: حیطه‌ای سرشار از معنا و هدف …
درباره‌ی نویسنده