من درون چیست

access_timeمی 14, 2019

perm_identity ارسال شده توسط سمانه گیل

visibility 886 بازدید

ما در جهان هستیم یا جهان درون ماست؟ چگونه ممکن است که جهانی درون من باشد و شما به عنوان یک انسان دیگر، درون من زندگی کنید؟ در درون من و یا شما، هزاران ویژگی و خصلتی ست که شخصیت هر انسانی را شکل می دهد. هر یک از ما می توانیم، تصویر کل هستی را در دی. ان. ای خود به نمایش بگذاریم و با توجه به این موضوع که هر ویژگی و خصلتی که در دیگران میبینیم در خودمان هم داریم، کل دنیای ما دگرگون می شود. بنابراین در این مقاله با خود واقعی و دنیای ناشناخته درونمان آشنا می شویم؛

خودشناسی چیست؟

عواملی که  نوع احساس، ادراک و رفتار ما را شکل می دهند و منجر به تصمیم گیری های ما می شوند، در نهایت شخصیت ما و سرنوشت ما را می سازند. خودشناسی، نیز شناخت وسیع‌تری از «خود» درونی ماست و ما با انتخاب اینکه در مقابل چه چیزهایی واکنش نشان می دهیم و حتی صفاتی که برای خود و دیگران انتخاب می کنیم، شناخته می شویم. باید به این نکته دقت کنیم که ما نمی توانیم صفتی را که در خود نداریم، در شخص دیگری تشخیص دهیم. اگر ما از شجاعت کسی به وجد می آییم به دلیل آن است که، در وجودمان ویژگی شجاعت را داریم و اگر گمان می کنیم که کسی پرخاشگر هست، مطمئن می شویم که ما هم می توانیم همان اندازه پرخاشگری را بروز دهیم.

خودشناسی چه کمکی به ما می کند ؟

خودشناسی به ما کمک می کند که جنبه های مثبت و منفی شخصیت خود را بهتر بشناسیم و با وجود ترمزهای درونی، گیرو بندهای درون خود و زندگیمان را شناسایی کنیم، اینکه کجاها ترمز داریم و کجاها خودمان مانع پیشرفت خودمان هستیم. همچنین خودشناسی می تواند برای ایجاد تغییرات در شیوه زندگی، رسیدن به رضایت نسبی و تلاش برای حفظ تعادل در زندگی ما مفید باشد. اگر واقعا خودشناسی را از مسیر درست پیش ببریم، بعد از مدتی حس می کنیم عزت نفس و خودپذیری ما نسبت به انواع خصوصیات اخلاقی مان بیشتر شده و طبیعتا با خودمان راحت تر کنار می آییم.

چگونه  با خودشناسی به بهبود شخصیتمان کمک کنیم؟

طبق نظریه ی یونگ،”اگر از چیزی در کسی نفرت داری، حتما خودت آن را در درون خودت داری” و این جمله ابزاری ساده برای خودشناسی بیشتر ماست. هر بار صفت و رفتار کسی را دیدیم که دوست نداشتیم، به خودمان بگوییم: “من هم شبیهش هستم و آن در درون من هم هست.” پس متوجه می شویم که منظور این نبود که دیگران در ما وجود دارند، بلکه همه ی ویژگی های آن ها در درونمان هست و سعی کنیم خود را به جای شخصیت های مختلف قرار دهیم. به این فکر کنیم که اگر چه آدم خشمگینی نیستیم، احتمالا بی حوصلگی و ناشکیبایی شخص دیگری در ما هست. اگر چه به افراد چاق نظر مثبتی نداریم، احتمالا سوخت و ساز بدن ما سریع هست، که چاق نیستیم.

پس این توان در ما هست که همانند افرادی عمل کنیم که به شدت محکومشان می کردیم و بهتر است که روی آن ویژگی دیگران که ما را ناراحت می کردند، بیشتر دقت کنیم. حتی زمانیکه کاملا باور داشتیم که “امکان ندارد رفتار خاصی از من سر بزند” و از آن رفتار ناراحت شدیم؛ دستمان را دراز کنیم و با انگشت به آن شخص اشاره کنیم، طبیعتا می بینیم وقتی که انگشت اشاره ما به سمت شخص هست، سه انگشت دیگر به سمت خودمان نشانه رفته و این یادآوری خوبی ست تا بدانیم، هر گاه دیگری را سرزنش می کنیم در واقع آن ویژگی را در خود نفی کردیم و چه خوب است خصلت هایی از قبیل زیاده خواهی، بی مهری، خودپسندی و بدی… و همه ی آن چیزی که موجب شرمندگی ماست و وانمود می کردیم که نیستیم را بپذیریم.

اشتراک گذاری:

مطالب زیر را حتما مطالعه کنید

منبع: www.samanehgil.com