تفسیر پرسشنامه 90 سوالی طرحواره

Young Schema Questionnaire – Short Form, 3rd Edition (YSQ-S3)

بخش اول:

کاربر گرامی،

بر اساس پاسخ‌هایی که شما (آقا، 39 ساله، دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد، وضعیت تأهل مجرد، و دسته‌بندی شغلی امور آموزشی، فرهنگی و هنری) در ساعت 01:12 مورخ یک شنبه, 05 شهریور 1396 در مدت زمان 8 دقیقه به «پرسش‌نامه طرح‌واره یانگ – فرم کوتاه، ویرایش 3 (YSQ-S3)» ارائه نمودید، گزارش نتیجه‌ی آزمون به قرار زیر است:

نمودار تعداد نمره‌های 5 و 6 در هر طرح‌واره

قابل ذکر است در نمودار فوق‌الذکر آن دسته از طرح‌واره‌هایی که تعداد 2 مورد و بیشتر از آن را دارا هستند، به‌عنوان طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه‌ی فرد در نظر گرفته می‌شوند. هر چه تعداد به عدد 5 نزدیک باشد، احتمال وجود طرح‌واره در فرد بیشتر می‌شود. معمولاً طرح‌واره‌هایی که فقط دارای 1 مورد نمره‌ی 5 یا 6 هستند، در نظر گرفته نمی‌شوند. از این رو، با نگاه اجمالی به نمودار بالا می‌توان گفت...

در حال حاضر، در این آزمون، 9 مورد طرح‌واره‌ی ناسازگار اولیه در نظام شناختی شما یافت شده است (برای مشاهده‌ی جزئیات، به جدول زیر مراجعه کنید). وجود حتی یک طرح‌واره، می‌تواند بخشی از زندگی و انتخاب‌های ما را تحت تأثیر قرار دهد و نسبت به شدت آن، ما را دچار مشکلات و پریشانی‌های روان‌شناختی، هیجانی و رفتاری کند. در موارد شدید، وجود طرح‌واره‌های فعال در نظام شناختی ما، می‌تواند موجبات شروع و/یا تداوم اختلالات روان‌شناختی را فراهم سازد. از این رو، توصیه می‌شود برای بررسی دقیق‌تر و مداخلات روان‌شناختی لازم، به یک متخصص در حوزه‌ی طرح‌واره‌درمانی یا درمان شناختی-رفتاری (CBT) مراجعه کنید و در صورت نیاز، سایر آزمون‌های مرتبط با طرح‌واره‌ها را نیز تکمیل نمایید.

در جدول زیر می‌توانید جزئیات مربوط به طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه‌ی خود را مشاهده نمایید:

* عناوین حیطه‌های طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه شامل موارد زیر است:
حیطه‌ی یک: بریدگی و طرد
حیطه‌ی دو: خودگردانی و عملکرد مختل
حیطه‌ی سه: محدودیت‌های مختل
حیطه‌ی چهار: دیگر-جهت‌مندی
حیطه‌ی پنج: گوش به زنگی بیش از حد و بازداری

توجه: برای مطالعه و آشنایی با توضیحات هر یک از این دسته‌بندی‌ها و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه به «بخش دوم» گزارش نتیجه در زیر مراجعه کنید.

بخش دوم:

طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه (EMSs):

طبق نظر یانگ و همکاران (2003)، طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه، الگوهای هیجانی و شناختی خود-آسیب‌رسانی هستند که در ابتدای رشد و تحول در ذهن شکل می‌گیرند و در سیر زندگی تکرار می‌شوند. برخی از طرح‌واره‌ها – به‌ویژه آن‌ها که عمدتاً در نتیجه‌ی تجارب ناگوار دوران کودکی شکل می‌گیرند – ممکن است هسته‌ی اصلی اختلالات شخصیت، مشکلات منش‌شناختی خفیف‌تر، و بسیاری از اختلالات مزمن روان‌شناختی (مانند افسردگی، وسواس و...) قرار بگیرند. طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه خصوصیاتی دارند: (1) الگوها یا درون‌مایه‌های عمیق و فراگیری هستند، (2) از خاطرات، هیجان‌ها، شناخت‌واره‌ها و احساسات بدنی تشکیل شده‌اند، (3) در دوران کودکی یا نوجوانی شکل گرفته‌اند، (4) در سیر زندگی تداوم دارند، (5) درباره‌ی خود و رابطه با دیگران هستند، و (6) به شدت ناکارآمدند.

تعریف و توضیح 5 حیطه و 18 طرح‌واره‌ی ناسازگار اولیه:

انتظار این که نیازهای فرد برای امنیت، ثبات، محبت، همدلی، در میان گذاشتن احساسات، پذیرش و احترام به شیوه‌ای قابل‌پیش‌بینی ارضاء نخواهند شد. طرح‌واره‌های این حوزه، به‌طور معمول در خانواده‌هایی به‌وجود می‌آید که بی‌عاطفه، سرد، مضایقه‌گر، منزوی، تندخو، غیرقابل‌پیش‌بینی یا بدرفتار هستند.

1. طرح‌واره‌ی «رهاشدگی/بی‌ثباتی» (AB):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: خیلی کم)

بی‌ثباتی یا بی‌اعتمادی نسبت به دریافت محبت و برقراری ارتباط با اطرافیان، به‌طوری که فرد احساس می‌کند افراد مهم زندگی‌اش نمی‌توانند حمایت عاطفی و تشویق لازم را به او بدهند، زیرا این افراد به لحاظ هیجانی، بی‌ثبات، غیرقابل‌پیش‌بینی (برای مثال، «ناگهان عصبانی می‌شوند»)، اعتمادناپذیر، و نامنظم‌اند. فردی که چنین طرح‌واره‌ای در ذهن‌اش شکل گرفته باشد، معتقد است هر لحظه امکان دارد افراد مهم زندگی‌اش بمیرند یا این‌که او را رها کنند و به فرد دیگری علاقه‌مند شوند.

2. طرح‌واره‌ی «بی‌اعتمادی/بدرفتاری» (MA):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: زیاد)

انتظار این که دیگران به انسان ضربه می‌زنند، بدرفتارند، انسان را سرافکنده می‌کنند، دروغ می‌گویند، دغل‌کار و سودجو هستند. چنین انتظاری باعث می‌شود فرد وقایع پیرامون را به‌گونه‌ای خاص ادراک کند: آسیبی که به فرد وارد نموده‌اند، عمدی بوده و یا این‌که در نتیجه‌ی بی‌مبالاتی و غفلت مفرط پدید آمده است. ممکن است فرد احساس کند همیشه یک نفر موجودی او را می‌دزدد و یا حق او را می‌خورد.

3. طرح‌واره‌ی «محرومیت هیجانی» (ED):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: زیاد)

انتظار این که تمایلات و نیازهای فرد به حمایت عاطفی به اندازه‌ی کافی از جانب دیگران ارضاء نمی‌شوند. سه نوع محرومیت مهم وجود دارد که عبارت‌اند از: (الف) محرومیت از محبت: فقدان توجه، عطوفت یا همراهی، (ب) محرومیت از همدلی: درک‌نشدن، به حرف دل فرد گوش ندادن، عدم خود-افشایی یا در میان نگذاشتن احساسات با دیگران، و (ج) محرومیت از حمایت: نداشتن منبع قدرت، جهت‌دهی یا راهنمایی‌نشدن از سوی دیگران.

4. طرح‌واره‌ی «نقص/شرم» (DS):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: ندارد)

احساس این که فرد در مهم‌ترین جنبه‌های شخصیت‌اش، انسانی ناقص، نامطلوب، بد، حقیر و بی‌ارزش است یا این که در نظر افراد مهم زندگی‌اش، فردی منفور و نامطلوب به حساب می‌آید. همچنین، این طرح‌واره، حساسیت بیش از حد نسبت به انتقاد، طرد، سرزنش، کم‌رویی، مقایسه‌های نابجا، احساس ناامنی در حضور دیگران و حس شرمندگی در ارتباط با عیب و نقص‌های درونی را دربرمی‌گیرد. این نقاط ضعف ممکن است شخصی (تکانه‌های خشم، تمایلات جنسی غیرقابل پذیرش، خودخواهی) یا عمومی (ظاهر جسمی نامطلوب و مشکلات اجتماعی) باشند.

5. طرح‌واره‌ی «انزوای اجتماعی/بیگانگی» (SI):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: زیاد)

احساس این که فرد از جهان کناره‌گیری کرده و با دیگران متفاوت است یا این که به جامعه و گروه خاصی تعلق‌خاطر ندارد.

حیطه‌ی دو: خودگردانی و عملکرد مختل

انتظاراتی که فرد از خود و محیط دارد با توانایی‌های محسوس او برای جدایی، بقاء و عملکرد مستقل یا انجام موفقیت‌آمیز کارها تداخل می‌کنند. طرح‌واره‌های این حوزه به‌طور معمول در خانواده‌هایی به‌وجود می‌آید که اعتمادبه‌نفس کودک را کاهش می‌دهند، گرفتارند، بیش از حد از کودک محافظت می‌کنند یا این که نتوانسته‌اند کودک را به انجام کارهای بیرون از خانواده تشویق کنند.

6. طرح‌واره‌ی «وابستگی/بی‌کفایتی» (DI):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: کم)

اعتقاد به این که فرد نمی‌تواند مسئولیت روزمره (مثل مراقبت از دیگران، حل مشکلات روزانه، قضاوت خوب، از عهده‌ی تکالیف جدید برآمدن و تصمیم‌گیری صحیح) را بدون کمک قابل‌ملاحظه‌ی دیگران، در حد قابل‌قبولی انجام دهد. این حالت اغلب به‌صورت درماندگی ظاهر می‌شود.

7. طرح‌واره‌ی «آسیب‌پذیری نسبت به ضرر یا بیماری» (VH):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: خیلی کم)

ترس افراطی از این که فاجعه نزدیک است و هر لحظه احتمال وقوع آن وجود دارد و این که فرد نمی‌تواند از آن جلوگیری کند. ترس‌ها بر یک یا چند جنبه متمرکز هستند: (الف) حوادث پزشکی، مانند حمله‌های قلبی و ابتلا به ایدز، (ب) وقایع هیجانی، مانند دیوانه‌شدن، و (ج) سوانح محیطی، مانند گیر افتادن در آسانسور، قربانی جنایت‌شدن، سقوط هواپیما و زمین‌لرزه.

8. طرح‌واره‌ی «خود رشد‌نیافته/گرفتار» (EU):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: زیاد)

ارتباط عاطفی شدید و نزدیکی بیش از حد با یکی از افراد مهم زندگی (اغلب والدین)، به قیمت از دست دادن فردیت یا رشد اجتماعی طبیعی. غالباً اعتقاد بر این است که هیچ‌یک از این افراد گرفتار، بدون حمایت دیگری، قادر به ادامه‌ی زندگی نبوده یا نمی‌توانند شاد باشند. فردی که چنین طرح‌واره‌ای دارد ممکن است احساس کند وجودش در دیگران ادغام شده و هویت جداگانه‌ای ندارد. این طرح‌واره اغلب به‌صورت احساس پوچی و سردرگمی، جهت نداشتن و بی‌هدفی و یا در موارد شدید، به‌صورت شک و تردید در موجودیت و ساختار وجودی فرد بروز می‌کند.

9. طرح‌واره‌ی «شکست» (FA):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: خیلی زیاد)

باور به این که فرد شکست‌خورده است یا در آینده شکست خواهد خورد و این‌که شکست برای او اجتناب‌ناپذیر است. فرد در مقایسه با همسالانش در حوزه‌های پیشرفت (مثل تحصیل، شغل، ورزش و...) غالباً احساس بی‌کفایتی می‌کند. اغلب شامل این باور است که شخص، دیوانه، بی‌استعداد، نالایق و نادان است و نسبت به دیگران، موفقیت کمتری دارد.

حیطه‌ی سه: محدودیت‌های مختل

نقص در محدودیت‌های درونی، احساس مسئولیت در قبال دیگران یا جهت‌گیری نسبت به اهداف بلندمدت زندگی. این طرح‌واره‌ها منجر به بروز مشکلاتی در رابطه با رعایت حقوق دیگران، همکاری با دیگران، تعهد یا هدف‌گزینی و رسیدن به اهداف واقع‌بینانه می‌شوند. طرح‌واره‌های این حوزه به‌طور معمول در خانواده‌هایی به‌وجود می‌آید که به جای انضباط، مواجهه‌ی مناسب، محدودیت‌های منطقی، مسئولیت‌پذیری، همکاری متقابل و هدف‌گزینی، وجه مشخصه‌ی آن‌ها، سهل‌انگاری افراطی، سردرگمی، یا حس برتری است. در برخی موارد، کودک ممکن است نتواند ناراحتی عادی و معمولی را تحمل کند یا این‌که ممکن است هدایت، جهت‌مندی و راهنمایی کافی دریافت نکرده باشد.

10. طرح‌واره‌ی «استحقاق/بزرگ‌منشی» (ET):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: کم)

فردی که چنین طرح‌واره‌ای دارد معتقد است که نسبت به دیگران یک سر و گردن بالاتر است، حقوق ویژه‌ای برای خودش قائل است و تعهدی نسبت به رعایت اصول روابط متقابل که راهنمای تعاملات اجتماعی بهنجار هستند، ندارد. اغلب بر این نکته پافشاری می‌کند که دیگران باید هر آن‌چه که او می‌خواهد را برایش فراهم کنند، بدون توجه به این‌که آیا درخواست او منطقی است، چه چیزی از نظر دیگران معقول است، یا این‌که چه هزینه‌ای برای دیگران دارد. چنین افرادی برای این‌که بتوانند کسب قدرت کنند و یا دیگران را کنترل نمایند، تمرکز افراطی بر برتری‌جویی (برای مثال، موفق‌ترین، بااستعدادترین و ثروتمندترین شدن) دارند (هدف اولیه، کسب توجه یا پذیرش از سوی دیگران نیست). گاهی اوقات برای این‌که فرد بتواند تمایلات خود را ارضاء کند، بدون همدلی با دیگران و یا بدون توجه به نیازها و احساسات آن‌ها، به رقابت افراطی یا کنترل رفتارهای دیگران روی می‌آورد.

11. طرح‌واره‌ی «خویشتن‌داری/خود-انضباطی ناکافی» (IS):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: زیاد)

مشکلات مستمر در خویشتن‌داری مناسب و تحمل نکردن ناکامی‌ها در راه دست‌یابی به اهداف شخصی یا ناتوانی در جلوگیری از بیان هیجان‌ها و تکانه‌ها. در شکل‌های خفیف‌تر آن، فرد به شدت از ناراحتی اجتناب می‌کند. فردی که چنین طرح‌واره‌ای دارد، درد را تحمل نمی‌کند، از مسئولیت‌پذیری گریزان است، به هر قیمتی که شده از تعارض جلوگیری می‌کند و زیاد به خودش سخت نمی‌گیرد. این عوامل باعث می‌شوند از رضایت شخصی، تعهد و انسجام شخصیتی چنین فردی جلوگیری شود.

حیطه‌ی چهارم: دیگر-جهت‌مندی

تمرکز افراطی بر تمایلات، احساسات و پاسخ‌های دیگران به‌گونه‌ای که نیازهای خود فرد نادیده گرفته می‌شود. این کار به‌منظور دریافت عشق و پذیرش، تداوم ارتباط با دیگران یا اجتناب از انتقام و تلافی صورت می‌گیرد. در این طرح‌واره‌ها، فرد معمولاً هیجانات و تمایلات طبیعی خود را واپس می‌زند و نسبت به آن‌ها ناآگاه است. طرح‌واره‌های این حوزه به‌طور معمول در خانواده‌هایی به‌وجود می‌آیند که کودک را با قید و شرط پذیرفته‌اند: کودک به‌منظور دست‌یابی به توجه، عشق و پذیرش دیگران باید جنبه‌های مهم شخصیت خود را نادیده بگیرد. در بسیاری از این خانواده‌ها، نیازها و تمایلات هیجانی والدین و منزلت اجتماعی، در مقایسه با نیازها و احساسات کودک، ارزش بیشتری دارند.

12. طرح‌واره‌ی «اطاعت» (SB):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: خیلی کم)

احساس اجبار نسبت به واگذاری افراطی کنترل خود به دیگران. این کار معمولاً برای اجتناب از خشم، محرومیت، یا انتقام صورت می‌گیرد. دو نوع از مهم‌ترین اطاعت‌ها عبارت‌اند از: (الف) اطاعت از نیازها: واپس‌زنی تمایلات، تصمیمات و ترجیحات شخصی، و (ب) اطاعت از هیجان‌ها: واپس‌زنی هیجانات شخصی، به‌ویژه خشم. معمولاً این‌طور به‌نظر می‌رسد که تمایلات، عقاید و احساسات فرد، فاقد ارزش هستند یا برای دیگران اهمیت ندارند. این طرح‌واره، اغلب به شکل اطاعت افراطی همراه با حساسیت بیش از حد نسبت به احساسات دیگران تجلّی می‌یابد. این طرح‌واره، به‌طور کلی، منجر به خشمی می‌شود که در قالب یک سری نشانه‌های ناسازگارانه از جمله رفتارهای منفعل-پرخاشگرانه، طغیان‌های عاطفی کنترل‌نشده، علائم روان-تنی، کناره‌گیری از عواطف، برون‌ریزی و سوءمصرف مواد آشکار می‌شود.

13. طرح‌واره‌ی «ایثار (خود-قربانی‌کردن)» (SS):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: ندارد)

تمرکز افراطی بر برآورده‌کردن و ارضاء نیازهای دیگران در زندگی روزمره که به قیمت عدم‌ارضای نیازهای خود فرد تمام می‌شود. رایج‌ترین دلایل انجام این کار عبارت‌اند از: جلوگیری از آسیب‌رساندن به دیگران، جلوگیری از احساس گناه ناشی از خودخواهی یا تداوم ارتباط با افراد نیازمند. این امر اغلب از حساسیت بیش از حد نسبت به درد و رنج دیگران ناشی می‌شود. چنین طرح‌واره‌ای منجر به این احساس می‌شود که نیازهای فرد ایثارگر به قدر کافی ارضاء نمی‌شوند و همچنین باعث رنجش افرادی می‌شود که او از آن‌ها نگهداری می‌کند (با مفهوم «وابستگی بیمارگونه» هم‌پوشی دارد).

14. طرح‌واره‌ی «پذیرش‌جویی/جلب توجه» (AS):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: ندارد)

تأکید افراطی در کسب تأیید، توجه و پذیرش از سوی دیگران که مانع شکل‌گیری معنایی مطمئن و واقعی از خود می‌شود. احساس ارزش‌مندی فرد، بیشتر به واکنش‌های دیگران وابسته است تا به تمایلات طبیعی خودش. گاهی‌اوقات این طرح‌واره با تأکید افراطی بر مقام و منزلت، قیافه و ظاهر، پذیرش اجتماعی، پول یا پیشرفت مشخص می‌شود و وسیله‌ای است برای دست‌یابی فرد به تأیید، تحسین و توجه دیگران (هدف اولیه از دست‌یابی به تأیید، تحسین، توجه دیگران، کسب قدرت یا توانایی کنترل دیگران نیست). این طرح‌واره، اغلب منجر به اتخاذ تصمیماتی غیرقابل اطمینان و ناخوشایند در مورد وقایع مهم زندگی می‌شود یا این که منجر به حساسیت بیش از حد نسبت به طرد می‌گردد.

حیطه‌ی پنجم: گوش به زنگی بیش از حد و بازداری

تأکید افراطی بر واپس‌زنی احساسات، تکانه‌ها و انتخاب‌های خود-انگیخته‌ی فرد یا برآورده‌ساختن قواعد و انتظارات انعطاف‌ناپذیر و درونی‌شده درباره‌ی عملکرد و رفتار اخلاقی که اغلب منجر به ازبین‌رفتن خوشحالی، ابراز عقیده، آرامش خاطر، روابط نزدیک و سلامتی می‌شود. طرح‌واره‌های این حوزه به‌طور معمول در خانواده‌هایی به‌وجود می‌آید که در آن‌ها عصبانیت، توقع و گاهی‌اوقات تنبیه مشاهده می‌شود: در این خانواده‌ها، بر عملکرد عالی، بی‌نقص‌گرایی، وظیفه‌شناسی، پیروی از قوانین، پنهان‌سازی هیجان‌ها، اجتناب از اشتباه تأکید می‌شود، در عین حال که به لذت، خوشحالی و آرامش اهمیت چندانی داده نمی‌شود. معمولاً در چنین افرادی تمایلی نهفته نسبت به بدبینی و نگرانی وجود دارد، بدین صورت که اگر افراد نتوانند در تمام اوقات گوش به زنگ باشند، همه‌چیز از هم می‌پاشد.

15. طرح‌واره‌ی «منفی‌گرایی/بدبینی» (NP):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: زیاد)

تمرکز عمیق و مداوم بر جنبه‌های منفی زندگی (درد، مرگ، دلخوری، فقدان، عدم‌توافق، تعارض، گناه، مشکلات حل‌نشده، اشتباهات بالقوه، خیانت، کارهایی که اشتباه انجام می‌شوند و...) همراه با دست‌کم گرفتن جنبه‌های مثبت و خوش‌بینانه‌ی زندگی یا غفلت از آن‌ها. این طرح‌واره معمولاً شامل انتظارات افراطی در طیف وسیعی از موقعیت‌های کاری، مالی و بین‌فردی است که خودِ این حالت منجر به اشتباهات شدیدی می‌شود، به‌طوری که شخص در نهایت احساس می‌کند زندگی شخصی‌اش از هم پاشیده است. اغلب باعث ترس غیرمعمول از اشتباه‌کردن می‌شود، اشتباهی که ممکن است منجر به ورشکستگی مالی، فقدان، تحقیر و سرافکندگی یا گیر افتادن در یک موقعیت بد شود. از آن‌جا که نتایج منفی و بالقوه‌ی چنین حالت‌هایی، اغراق‌آمیز است، مشخصه‌ی این افراد، نگرانی مزمن، گوش به زنگی، غُرزدن یا بلاتکلیفی (نامطمئنی) است.

16. طرح‌واره‌ی «بازداری هیجانی» (EI):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: زیاد)

بازداری افراطی اَعمال، احساسات و ارتباطات خود-انگیخته که معمولاً به‌منظور اجتناب از طرد دیگران، احساس شرمندگی و از دست دادن کنترل بر تکانه‌های شخصی صورت می‌گیرد. معمول‌ترین حوزه‌هایی که بازداری در مورد آن‌ها اِعمال می‌شود، عبارت‌اند از: (الف) بازداری از بروز خشم و پرخاشگری، (ب) بازداری از بیان تکانه‌های مثبت (از قبیل خوشحالی، محبت، برانگیختگی جنسی و بازی)، (ج) بازداری از بیان آسیب‌پذیری یا بیان راحت و صریح احساسات و نیازهای شخصی، و (د) تأکید افراطی بر عقلانیت و نادیده‌گرفتن هیجان‌ها.

17. طرح‌واره‌ی «معیارهای سرسختانه/عیب‌جویی افراطی» (US):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: خیلی کم)

باور اساسی مبنی بر این که فرد برای رسیدن به معیارهای بلندپروازانه درباره‌ی رفتار و عملکرد خود، باید کوشش فراوانی به خرج دهد و این کار معمولاً برای جلوگیری از انتقاد صورت می‌گیرد. این طرح‌واره به‌طور معمول در خانواده‌هایی به‌وجود می‌آید که تحت فشارند، نسبت به خودشان و دیگران بیش از حد عیب‌جویی می‌کنند و توقع دارند کارها با کیفیت عالی و در کوتاه‌ترین زمان انجام شوند. این طرح‌واره اغلب منجر به نقص‌های جدی در احساس لذت، آرامش، سلامتی، احساس ارزش‌مندی، پیشرفت یا روابط رضایت‌مندانه می‌شود و معمولاً به شکل‌های زیر بروز می‌کند: (الف) بی‌نقص‌گرایی، توجه غیرمعمول به جزئیات یا ارزیابیِ کمتر از حد عملکرد خود در مقایسه با عملکرد دیگران، (ب) قوانین غیرقابل انعطاف و «بایدها»، در بسیاری از حوزه‌های زندگی، از جمله معیارهای بالا و غیرواقع‌بینانه‌ی اخلاقی، فرهنگی و مذهبی، و (ج) دغدغه‌ی زمان و کارآمدی به‌منظور انجام کار بیشتر.

18. طرح‌واره‌ی «تنبیه» (PU):

(احتمال داشتن این طرح‌واره برای شما: زیاد)

باور اساسی مبنی بر این که افراد باید به‌خاطر اشتباهات‌شان، شدیداً تنبیه شوند. اغلب شامل احساس خشم، نابردباری و بی‌صبری نسبت به کسانی (از جمله خود فرد) است که طبق معیارها و انتظارات او عمل نکرده‌اند. معمولاً این‌گونه افراد، به دلیل در نظر نگرفتن شرایط ویژه، نادیده گرفتن مشکلات دیگران و عدم‌همدلی با احساسات آن‌ها، نمی‌توانند از اشتباهات خودشان و دیگران چشم‌پوشی کنند.

منبع توضیح طرح‌واره‌ها با کمی اصلاح: کتاب «طرح‌واره‌درمانی: راهنمای کاربردی برای متخصصان بالینی»؛ نوشته جفری یانگ، ژانت کلوسکو، و مارجوری ویشار؛ ترجمه حسن حمیدپور و زهرا اندوز؛ انتشارات ارجمند؛ 1389.

بخش سوم:

در صورتی که تمایل دارید با درمانگر/مشاور خود که آشنا به طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه و آزمون YSQ-S3 هستند درباره‌ی نتیجه‌ی آزمون خود مشورت کنید، مناسب است جدول زیر که مربوط به نمره‌های شما در 90 عبارت پرسش‌نامه YSQ-S3 می‌باشد را در اختیار ایشان قرار دهید.

بخش چهارم:

این بخش، مربوط به توضیحاتی است که شما ممکن است در مستطیل زیر هر جمله‌ی پرسش‌نامه تایپ کرده باشید. در صورت ارائه‌ی نتیجه‌ی این پرسش‌نامه به درمانگر/مشاور خود، اگر توضیحاتی تایپ کرده باشید، ایشان آن جمله‌ها را برای شما اختصاصی در نظر خواهند گرفت. اگر متنی برای توضیح تایپ نکرده باشید این بدان معناست که پاسخ شما نیازی به اختصاصی‌کردن متن جمله‌های پرسش‌نامه نداشته است.

  شما 3 مورد توضیح برای جمله‌های پرسش‌نامه ارائه داده‌اید که در زیر، عین متن توضیح شما همراه با شماره‌ی آن جمله ذکر می‌شود:

  برای جمله‌ی شماره‌ی 73 : فقط مشاورم بوده است.

  برای جمله‌ی شماره‌ی 75 : بیشتر به خانواده‌ام توجه دارم.

  برای جمله‌ی شماره‌ی 88 : به تعریف و تمجید خانواده‌ام نیاز دارم.

منبع: www.teblink.com