تفاوت مسخ و تناسخ

").append($(".form-field").parent().html()).print(); //obj.prepend("

" + window.document.URL + "

").append($(".form-field").parent().html()).print(); // this code equals: AddThis->PrintLink's html element $("a:[href='javascript:addThisPrint()']").click(function (e) { e.stopPropagation(); }); }); $("#EmailItem").bind("click", function () { ShowDialogObj($("#popupDialog"), "col-xs-24 col-sm-12", false, true); }); }); //$(function () { // $('a#BookmarkPage').click(function (e) { // e.preventDefault(); // if (window.sidebar && window.sidebar.addPanel) { // Mozilla Firefox Bookmark // window.sidebar.addPanel(document.title, window.location.href, ''); // } else if (window.external && ('AddFavorite' in window.external)) { // IE Favorite // window.external.AddFavorite(location.href, document.title); // } else if (window.opera && window.print) { // Opera Hotlist // this.title = document.title; // return true; // } else { // webkit - safari/chrome // alert('Press ' + (navigator.userAgent.toLowerCase().indexOf('mac') != -1 ? 'Command/Cmd' : 'CTRL') + ' + D to bookmark this page.'); // } // }); //}); function sendEmail() { var senderName = $('[name=sender]:last').val(); var email = $('[name=email]:last').val(); //var msg = $('[name=message]:last').val(); var exp = /\w+([-+.]\w+)*@\w+([-.]\w+)*\.\w+([-.]\w+)*/; if (senderName == "") { $.MessageBox.message("لطفا نام خود را وارد کنید", ".mail-to-friend-box", true, 2000, true); return false; } else if (email.match(exp) == null || email == "") { $.MessageBox.message("پست الکترونیکی خود را بطور صحیح وارد کنید", ".mail-to-friend-box", true, 2000, true); return false; } var loadingId = ""; $.ajax({ type: "GET", data: { email: email, sender: senderName },//, message: msg }, url: "/api/view/SendPageToFriend/", success: function (data) { if (data) { $("#" + loadingId).remove(); $(window.parent.document).find(".modal,.modal-backdrop").hide(); $.MessageBox.message("ایمیل شما با موفقیت ارسال شد", ".mail-to-friend-box", true, 2000, true); $("#SendToFriendContent,#sender,#email").val(""); } else $.MessageBox.message("متاسفانه ایمیل شما ارسال نشد.لطفا دوباره تلاش فرمایید", ".mail-to-friend-box", true, 2000, true); }, error: function () { $("#" + loadingId).remove(); $.MessageBox.message("متاسفانه ایمیل شما ارسال نشد.لطفا دوباره تلاش فرمایید", ".mail-to-friend-box", true, 2000, true); }, beforeSend: function () { loadingId = $.Loading.showLoading("", $(".mail-to-friend-box input[type=button]").parent()); }, complete: function () { $("#" + loadingId).remove(); } }); }

تفاوت مسخ و تناسخ
سوال : اگر بازگشت روح، پس از جدا شدن از بدن و تعلق گرفتن آن به بدن ديگر، تناسخ است و محال، پس چگونه مسخ در امت هاى پيشين رخ داده است[1]؟[2] آيا اصولا ميان مسخ و تناسخ فرقى است؟
جواب : مسخ در لغت به معناى تحول و دگرگونى صورت ظاهرى[3]، تغيير شكل دادن و از شكل انداختن است.[4] «مسخَه مسخاً»، يعنى برگردانيد صورت او را به صورت قبيحى; «المسخ تشوية الخَلق و الخُلق و تحويلها من صورة الى صورة»،[5] مسخ يعنى بردن و زايل كردن آفرينش و خُلق و تبديل و تحويل آن از صورتى به صورت ديگر; اما نسخ به معناى زايل كردن يك چيز به وسيله ى چيز ديگرى است كه جاى گزين آن مى شود، مانند ازبين رفتن جوانى با پيرى و ـ همان طورى كه قبلا يادآورى شد ـ در اصطلاح فلاسفه، مسخ يعنى انتقال روح انسانى به بدن حيوانى و نسخ يعنى انتقال روح انسانى به بدن انسان ديگر.
قوام تناسخ منوط به وجود دو چيز است: يكى تعدد بدن (بدنى كه روح از آن جدا شده و بدنى كه روح پس از جدايى به آن تعلق مى گيرد); ديگرى بازگشت و تنزل نفس از كمال خود به درجه اى كه مناسب بدن جديد باشد.
هر دو شرط در مورد مسخ قرآنى موجود نيست; زيرا كسانى كه مورد لعن و خشم الهى قرار گرفتند، با همان بدن هاى نخستين خود به صورت بوزينه و خوك در آمدند; يعنى از صورت انسانى به صورت ميمون و يا خوك در آمدند، بدون اين كه دو بدن در كار باشد و از سوى ديگر، نفوس آنها در همان حد كمالى كه بودند، بعد از تبديل، باقى ماندند تا به صورت جديد خود بنگرند و عذاب و درد بكشند و اگر جسم و دركشان به حيوانيت تبديل مى شد، ديگر تأسف و عذابى در كار نبود، حال آن كه قرآن مجيد اين حالت را كيفر آنها معرفى مى كند.
(فَجَعَلْناها نَكالاً لِما بَيْنَ يَدَيْها وَ ما خَلْفَها وَ مَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ);[6]ما اين كيفر را درس عبرتى براى مردم آن زمان و نسل هاى بعد از آنان و پند و اندرزى براى پرهيزكاران قرار داديم.
علامه طباطبايى (ره) مى فرمايد:
اگر فرض كنيم كه صورت يك انسان به صورت نوع ديگرى از انواع حيوان، مانند بوزينه و خوك، تبديل شده باشد، در واقع صورتى روى صورت ديگر آمده و آن فرد، انسان ـ خوك، يا انسان ـ بوزينه شده است، نه آن كه انسانيتش از بين رفته و صورت خوكى و يا بوزينه اى جاى گزين آن شده باشد.[7]
گنجايش زمين براى معاد جسمانى و روحانى
سوال : اگر معاد جسمانى - روحانى باشد، كره ى زمين چگونه گنجايش حيات اخروى همه ى انسان ها را دارد؟
جواب : طبق صريح آيات قرآنى معاد در كره ى زمين به شكل كنونى اش انجام نمى گيرد. زمين دگرگون مى شود:
(يَوْمَ تُبَدَّلُ الاَْرْضُ غَيْرَ الاَْرْضِ وَ السَّماواتُ);[8] در آن روز كه اين زمين به زمين ديگر، و آسمان ها (به آسمان هاى ديگرى) مبدّل مى شود.
و نيز وسعت بهشت به اندازه ى زمين و آسمان هاست:
(سابِقُوا إِلى مَغْفِرَة مِنْ رَبِّكُمْ وَ جَنَّة عَرْضُها كَعَرْضِ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ);[9] به پيش تازيد براى رسيدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتى كه پهنه ى آن مانند پهنه ى آسمان و زمين است.
از اين آيات و برخى آيات ديگر استفاده مى شود كه، يا كره ى زمين آن قدر وسعت و گسترش پيدا مى كند كه به اندازه ى وسعت آسمان و زمين گردد و يا انسان ها هنگامه ى رستاخيز، از كره ى زمين به جاى ديگرى منتقل مى شوند.[10]
ملاصدراى شيرازى با استفاده از آياتى نظير (وَ نُنْشِئَكُمْ فِي ما لا تَعْلَمُونَ);[11] به اين نتيجه رسيده است كه جنس مكان بهشت و جهنم با جنس دنيا و نيز نشانه ى آخرت با نشانه ى دنيا فرق دارند. دليلى عقلى هم اقامه مى كنند كه: اگر آخرت از جنس همين دنيا باشد، ديگر صحيح نيست گفته شود دنيا مكان فانى و خراب شدنى، و آخرت جاويد و دارالقرار است; اگر جنس هر دو كاملا يكى باشد، معاد، عمران و آبادى دنيا خواهد بود، حال آن كه همه اتفاق دارند كه در قيامت، دنيا به تمامى خراب مى شود.[12]

[1]. سوره ى مائده، آيه ى 6. (وَ جَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنازِيرَ); (بعضى را بوزينه و خوك گردانيده است)
[2]. سوره ى اعراف، آيه ى 166. (كُونُوا قِرَدَةً خاسِئِينَ); (بوزينگان مطرود شويد).
[3]. احمد المقرى، المصباح المنير، ج 2، ص 572.
[4]. فرهنگ بزرگ جامع نوين، حرف «ميم»، ص 1506.
[5]. راغب اصفهانى، مفردات، ماده ى مسخ.
[6]. سوره ى بقره، آيه ى 66.
[7]. سيد محمدحسين طباطبائى، الميزان، ج 1، ص 314.
[8]. سوره ى ابراهيم، آيه ى 48.
[9]. سوره ى حديد، آيه ى 21.
[10]. ناصر مكارم شيرازى، پيام قرآن، ج 5، ص 350.
[11]. سوره ى واقعه، آيه ى 61: و شما را در جهانى كه نمى دانيد، آفرينش تازه اى بخشيم.
[12]. صدرالدين محمد شيرازى، اسفار، ص 204.

منبع: www.andisheqom.com