تست های روانشناسی
ravantests.wikibix.ir

تست هوش هیجانی 90 سوالی رایگان

نویسنده : نازنین رحمانی | زمان انتشار : 16 دی 1400 ساعت 08:52

هوش هیجانی

سال‎ ها تصور می شد که هوش افراد (IQ) است که موفقیت آنان را در زندگی تعیین می‎کند. مدارس برای ثبت نام دانش آموزان در برنامه‎های مختلف و همچنین شرکت‎ها و کارفرمایان برای انتخاب افراد، از آزمون IQ استفاده می‎کردند. ولی در ده سال اخیر، محققان دریافته‎اند که IQ تنها شاخص موفقیت افراد نیست. اکنون توجه ها به سمت هوش هیجانی(EQ) است که به عنوان شاخصی مهم در موفقیت افراد محسوب می‎شود.
هوش هیجانی، نوع دیگری از هوش است که شامل درک احساسات خود برای تصمیم‎گیری مناسب در زندگی است. EQ توانایی کنترل حالت‎های اضطراب‎آور و کنترل واکنش‎هاست. این به معنی پرانگیزه و امیدوار بودن به کار و رسیدن به اهداف است. به طور کلی EQ، یک مهارت اجتماعی است و شامل همکاری با سایر مردم، کاربرد احساسات در روابط و توانایی رهبری سایر افراد می‎باشد.

لزوم اندازه گیری و پرورش هوش هیجانی

با توجه به اهمیت هوش هیجانی در زندگی، لزوم دسترسی به ابزار سنجش مناسبی در این زمینه وجود دارد که متناسب با فرهنگ و جامعه‎ی ایرانی قابل کاربرد باشد. در این زمینه، ضمن جستجو در منابع اطلاعاتی، پرسشنامه هوش هیجانی بار – ان، به دلیل جامعیت، سادگی، تنوع سوالات و نابستگی به فرهنگ غیرایرانی، پیشنهاد می شود. این پرسشنامه در مورد میزان هوش غیرشناختی (هیجانی، شخصی و اجتماعی) گزارش می‎دهد و در محیط‎های آموزشی، صنعتی، بالینی و طبی قابل کاربرد است. سازنده معتقد است مقیاس‎های هوش هیجانی، وقتی با نمرات هوشبهر شناختی به کار رود، شاخص بهتری از هوش عمومی متعاقبا موفقیت بالقوه فرد در زندگی می‎باشد.

خرده مقیاس هاس تست هوش هیجانی بار-ان

«خود آگاهی هیجانی»: توانایی آگاه بودن و فهم احساس خود.

«خود ابرازی»: توانایی ابراز احساسات، باورها و افکار صریح و دفاع از مهارت‎های سازنده و بر حق خود.

«عزت نفس»: توانایی آگاه بودن از ادراک خود، پذیرش خود و احترام به خود.

«خود شکوفایی»: توانایی درک ظرفیت‎های بالقوه و انجام چیزی که می‎توان انجام داد، تلاش برای انجام دادن و لذت بردن.

«استقلال»: توانایی هدایت افکار و اعمال خود و آزاد بودن از تمایلات هیجانی.

«همدلی»: توانایی آگاه بودن و درک احساسات دیگران و ارزش دادن به آنها.

«مسئولیت‎پذیری اجتماعی»: توانایی بروز خود به عنوان یک عضو دارای حس همکاری، موثر و سازنده در گروه.

«روابط بین فردی»: توانایی ایجاد و حفظ روابط رضایت بخش متقابل که به وسیله‎ی نزدیکی عاطفی، صمیمیت، محبت کردن و محبت گرفتن توصیه می‎شود.

«واقع گرایی»: توانایی سنجش هماهنگی، بین چیزی که به طور هیجانی تجربه شده و چیزی که به طور واقعی وجود دارد.

«انعطاف پذیری»: توانایی سازگار بودن افکار و رفتار با تغییرات محیط و موقعیت‎ها.

«حل مساله»: توانایی تشخیص و تعریف مشکلات، به همان خوبی خلق کردن و تحقق بخشیدن راه‎حل‎های موثر و بالقوه.

«تحمل فشار روانی»: توانایی مقاومت کردن در برابر رویدادها، موقعیت‎های فشارآور و هیجانات قوی، بدون جا زدن و یا رویارویی فعال و مثبت با فشار.

«کنترل تکانش»: توانایی مقاومت در برابر یک تکانش، سایق یا فعالیت‎های آزمایشی و یا کاهش آنها، همچنین توانایی کنترل هیجانات خود.

«خوش بینی»: توانایی زیرکانه نگاه کردن به زندگی و تقویت نگرش‎های مثبت، حتی در صورت بروز بدبختی و احساسات منفی.

«شادمانی»: توانایی احساس خوشبختی کردن با زندگی خود، لذت بردن از خود و دیگران، داشتن احساسات مثبت، صریح، مفرح و شوخ.


منبع: mindtoolbox.ir