وابستگی به همسر خوب است یا بد

احساس وابستگی عاطفی به همسر به زمانی اطلاق می شود که فرد معتقد است بدون او نمی تواند زنده باشد و حس شادی و کامل بودن ندارد. عشق به سادگی با این احساس اشتباه گرفته می شود چرا که هر دو از احساسات شدیدی در فرد نشات می گیرند. اما در روابطی که ناشی از وابستگی است، شخص عاشق نیست، بلکه نیازمند است.

نشانه های وابستگی عاطفی به همسر:

کسانی که به لحاظ عاطفی وابسته هستند، به توجه، تایید و حمایت دائمی از سوی همسر نیاز دارند زیرا این کار را خودشان برای خود انجام نمی دهند:

برخی از علائم این وابستگی عبارتند از:

• آیا از همسرتان یک فرد ایده آل و بی نقص در ذهنتان ساخته اید؟
• او را آنطور که می خواهید، نه آنطور که هست، تصور می کنید؟
• دائما به توجه و تایید همسرتان نیاز دارید؟
• نگران آن هستید که همسرتان از شما دلخور شود و شما را قضاوت کند؟
• وقتی از همسرتان دور می شوید احساس اضطراب و نگرانی دارید؟
• انتظار دارید بارها و بارها در طول روز با یکدیگر تماس داشته باشید؟
• اگر پاسخ تماس های شما را ندهد، نگران می شوید؟
• تمام تفریحاتتان را در کنار همسرتان برنامه ریزی می کنید؟
• احساس می کنید بدون او نمی توانید زندگی کنید؟
• نگران آن هستید که روزی او را از دست بدهید؟
• وقتی از همسرتان توجه و علاقه دریافت نمی کنید، احساس می کنید دنیا تمام شده است؟
• نسبت به همسرتان احساس مالکیت دارید و اگر به کسی توجه کند به او حسادت می کنید؟

تفاوت عشق با وابستگی عاطفی به همسر:

عشقی که از ترس می آید، عشق نیست، نیاز است. وابستگی به همسر از احساس خلا درونی ناشی می شود، زمانی که شما خودتان را رها کرده اید و به خود توجه ندارید و انتظار دارید همسرتان این خلا را پر کند و به شما عشق بدهد.

وقتی همسرتان را مسئول شادی، امنیت و حس ارزشمندی خود می سازید، مجبور می شوید او را در شکل دوست داشتنتان کنترل کنید.

عشق به معنی دادن و گرفتن است. عشق نیاز نیست. در یک عشق واقعی چیزی تحت عنوان کنترل شکل ابراز محبت وحود ندارد. اگر عاشق باشید از خودتان و همسرتان به یک اندازه مراقبت می کنید و ارزش قائل می شوید.

اگر دائما از همسرتان می خواهید شما را دوست داشته باشد و به شما توجه کند، در واقع در حال کنترل احساسات او هستید و این درهای عشق را به روی شما می بندد. تمرکز بر عاشق خود بودن و عاشق همسر بودن چیزی است که باعث باز شدن درهای قلب به روی یکدیگر می شود.

وابستگی به همسر چه زمانی مضر می شود؟

همانطور که از اسمش پیداست، وابستگی در هر شکلی نوعی اعتیاد تلقی می شود. این وابستگی باعث می شود از خودتان جدا شوید. دیگر هویت شما بدون همسرتان معنا ندارد. در تنهایی، نمی دانید باید چه کاری انجام دهید. نمی توانید از زندگی لذت ببرید و همه چیز بی معنی می شود.

این شکل از وابستگی زمانی بدترین حالت خود را نشان می دهد که شخص در رابطه ای سمی و آزارگر قرار دارند، اما با وجود تمام آزارها و ناراحتی ها همچنان نمی تواند از این رابطه خارج شود.

وابستگی عاطفی یک چرخه معیوب را ایجاد می کند که فرد در آن همیشه بازنده است. در ابتدای آشنایی، شخص وابسته از همسرش تصویری آرمانی می سازد و او را عاشقانه دوست دارد. این عشق و جنون به فرمانبرداری محض می رسد. اما در ادامه شخص وابسته دائما محبت و توجه بیشتری طلب می کند که این باعث شروع مرحله تنش و دعوا در رابطه می شود. در ادامه، زوج دیگر قادر به تحمل شرایط نیستند و از هم جدا می شوند. شخص وابسته، ممکن است به دلیل ناتوانی در تحمل جدایی دوباره به رابطه بازگردد یا این چرخه معیوب را با فرد دیگری تکرار کند.

در نهایت هر چه که هست، این نوع رابطه اغلب به بن بست و ناامیدی کشیده می شود.

چطور از وابستگی عاطفی به همسر خلاص شویم؟

ریشه رفتارهای خود را بیابید:

اگر همیشه در روابط سمی گیر می کنید از شما سوءاستفاه می شود و به شدت احساس وابستگی می کنید، وقت آن است که رفتارهایتان را بررسی کنید. یک مشاور می تواند به شما کمک کند که با بررسی تله های شخصیتی به افکارها و حوادثی برسید موجب این مشکل در شما شده اند.

| مطالعه مطلب “طرحواره درمانی و کاربردهای آن در درمان اختلالات روانی” به شما پیشنهاد می شود |

به خودتان پناه ببرید:

افرادی که دچار وابستگی به همسر هستند، برای تمام تفریحات و برنامه ها و مشغله ها منتظر همسرشان می مانند. این درحالی است که منبع رفع نیاز باید در خودتان باشد نه جهان بیرون.

تصویرتان از خودتان را بررسی کنید. آیا این تصویر منفی است؟ آیا خودتان را فردی متکی می دانید؟ افکار منفی را کنار بگذارید و خود را به شکل دیگری تعریف کنید. حس استقلال و عزت نفس را در خودتان تقویت کنید و تلاش کنید برای خودتان برنامه های مستقلی بچینید که فقط مورد علاقه خودتان است.

برنامه ریزی مستقل از همسر و جدایی چند ساعته از او، باعث می شود که ریسک سردی و دوری بین شما کاهش یابد.

عاشق خودتان شوید:

برای خودتان اولویت و ارزش قائل شوید. ورزش کنید، به خودتان برسید و غذای خوب بخورید. بهترین بخش غذا را خودتان بخورید. خودتان را باور کنید و از خودتان مراقبت کنید.

آینده خوبی برای زندگیتان تصور کنید:

معمولا وابستگی عاطفی به همسر باعث می شود که شخص دائما نگران رها شدن و جدایی باشد. در عوض، به این رویا فکر کنید که سال ها در کنار همسرتان به خوشی زندگی کرده اید. افکار وسواس گونه را از خود دور کنید. هر زمان که به تماس هایتان پاسخ نمی دهد خودتان را به چیزی سرگرم کنید تا زمان بگذرد. اجازه ندهید افکاری مانند اینکه همسرتان در حال حاضر کنار معشوق دیگری است، شما را از پای درآورد.

از مسئولیت های کوچک شروع کنید:

وابستگی باعث می شود که برای هر کاری از همسرتان نظرخواهی کنید یا مایل باشید او در کنارتان باشد. اگر همیشه و برای تمام خریدها انتظار دارید همسرتان در کنار شما باشد، وقت آن است که از خریدهای شخصی و کوچک شروع کنید و به خودتان تکیه کنید.

به تدریج حوزه استقلالتان را افزایش دهید. مسلما همسرتان نیز از این مسئولیت پذیری شما خوشحال می شود.

ارتباطات اجتماعی خود را گسترش دهید:

سعی کنید حس شادی و محبت را صرفا از سوی همسرتان طلب نکنید. با گسترده کردن شبکه ارتباطی و دوستی خود کمی از فشار عاطفی روی همسرتان می کاهید.

در پایان، فراموش نکنید که یک زندگی مشترک خوب به محبت و وابستگی متعادل دوطرفه نیاز دارد. اما زمانی که این وابستگی شدید باشد، باعث ایجاد حس خفقان و زندانی شدن در هر دو طرف رابطه می شود.

وابستگی شما به همسرتان چقدر است؟ چه رفتارهایی از شما سر می زند که همسرتان را آزار می دهد و نشانه وابستگی شماست؟

منبع:

https://www.mindbodygreen.com/0-14987/are-you-in-love-or-are-you-emotionally-dependent.html

[block id=”khanevade”]

منبع: simiaroom.com